hiorþ

Old Swedish

Etymology

From Old Norse hjǫrð, from Proto-Germanic *herdō.

Noun

hiorþ f

  1. herd

Declension

Declension of hiorþ (strong ō-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hiorþ hiorþin hiorþar hiorþarnar, hiorþanar
accusative hiorþ hiorþina hiorþar hiorþarnar, hiorþanar
dative hiorþ, hiorþo hiorþinni, hiorþinne hiorþum, hiorþom hiorþumin, hiorþomen
genitive hiorþar hiorþarinnar hiorþa hiorþanna

Descendants

  • Swedish: hjord