herinaceus

Latin

Pronunciation

Noun

hērīnāceus m (genitive hērīnāceī); second declension

  1. Alternative form of ērīnāceus
    • 23 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis historia 30.21:
      Herinacei carnem jucundam esse aiunt, si capite percusso uno ictu interficiatur, prius quam in se urinam reddat.
      (please add an English translation of this quotation)
    • c. 485 CEc. 585 CE, Cassiodorus, In psalmos 103.18:
      Herinacius vero est quem vocamus hericium, animal omnino timidum, natura providente semper armatum; cuius cutem in vicem setarum sudes acutissimae densissimaeque communiunt: cui tamen non sufficit nativa munitio, sed ne aliqua fraude possit intercipi, refugium habet semper in saxis.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative hērīnāceus hērīnāceī
genitive hērīnāceī hērīnāceōrum
dative hērīnāceō hērīnāceīs
accusative hērīnāceum hērīnāceōs
ablative hērīnāceō hērīnāceīs
vocative hērīnācee hērīnāceī

References