hericius

Latin

Pronunciation

Noun

hērīcius m (genitive hērīciī or hērīcī); second declension

  1. Alternative form of ērīcius
    • c. 347 CE – 420 CE, Jerome, In Sophoniam 2:
      Quod cum generaliter in adventu Antichristi, sive in fine mundi possit intelligi: tamen quotidie in his qui simulant se esse de Ecclesia Dei, et operibus negant, auditoresque legis sunt, et non factores, accipi potest, qui frustra speciosos se esse jactent, cum habitent in eis greges, vitiorum scilicet multitudo, et bruta animalia corpori servientia, et omnes bestiae terrae, quae corda eorum comedunt, et chamaeleontes qui non habent unum colorem; sed diversis peccatis, nunc avaritia, nunc luxuria, nunc crudelitate, nunc libidine, nunc tristitia, nunc exsultatione per momenta mutantur. Et hericii in praesepibus eorum, animal spinosum et plenum sentibus, et vulnerans quidquid contigerit. Sed et bestiae cubabunt in foraminibus, id est, in cordibus eorum, et corvi immundae aves in portis eorum, vel in ore, vel in auribus, quo aut loquantur semper, aut audiant mala.
      (please add an English translation of this quotation)
    • c. 485 CEc. 585 CE, Cassiodorus, In psalmos 103.18:
      Herinacius vero est quem vocamus hericium, animal omnino timidum, natura providente semper armatum; cuius cutem in vicem setarum sudes acutissimae densissimaeque communiunt: cui tamen non sufficit nativa munitio, sed ne aliqua fraude possit intercipi, refugium habet semper in saxis. Huic competenter aptatur, qui peccatis suis hispidus futura iudicia metuens, petram Christum firmissimum noscitur habere refugium. Merito ergo ista animalia tales nobis indicant viros, qui nunquam se a Domini soliditate disiungunt. Et vide quia passeres cedrorum alta petunt; fulicae aquarum se habitatione defendunt; cervi montes eligunt; hericii petrarum se tuitione communiunt. Sic per diversas aves atque animalia, Christianorum nobis vitae diversitas indicatur.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative hērīcius hērīciī
genitive hērīciī
hērīcī1
hērīciōrum
dative hērīciō hērīciīs
accusative hērīcium hērīciōs
ablative hērīciō hērīciīs
vocative hērīcie hērīciī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).