harþer

Old Swedish

Alternative forms

Etymology

From Old Norse harðr, from Proto-Germanic *harduz.

Adjective

harþer

  1. hard, inflexible
  2. stern, tough
  3. violent, fierce

Declension

Declension of harþer (strong)
singular masculine feminine neuter
nominative harþer harþ hart
accusative harþan harþa hart
dative harþum
harþom
harþri
harþre
harþu
harþo
genitive harþs harþrar harþs
plural masculine feminine neuter
nominative harþir
harþer
harþar harþ
accusative harþa harþar harþ
dative harþum
harþom
harþum
harþom
harþum
harþom
genitive harþra
harþa
harþra
harþa
harþra
harþa
Declension of harþer (weak)
singular masculine feminine neuter
nominative harþi
harþe
harþa harþa
accusative harþa harþu
harþo
harþa
dative harþa harþu
harþo
harþa
genitive harþa harþu
harþo
harþa
plural masculine feminine neuter
nominative harþu
harþo
harþu
harþo
harþu
harþo
accusative harþu
harþo
harþu
harþo
harþu
harþo
dative harþu
harþo
harþu
harþo
harþu
harþo
genitive harþu
harþo
harþu
harþo
harþu
harþo

Descendants

  • Swedish: hård