hałun

Borrowed from Middle High German alūn.^{[1][2][3][4][5]} First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /xaɫu(ː)n/
• IPA^(key): (15^th CE) /xaɫun/

hałun m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) alum (astringent salt)
   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume LIII, Krakow, page 63:

     Accipe halun

     [Accipe hałun]

• Polish: ałun, ałon (Middle Polish), hałun (obsolete)
• Silesian: hałōn

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(ałun) hałun”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈxa.wun/
• Rhymes: -awun
• Syllabification: ha‧łun

hałun m inan

1. obsolete form of ałun

• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “hałun”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “HAŁUN”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 4 November 2016
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “hałun”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “hałun”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ałun, hałun”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 28