gwyntio

Welsh

Alternative forms

  • gwynto

Etymology

gwynt (wind; breath) +‎ -io

Verb

gwyntio (first-person singular present gwyntioaf)

  1. (intransitive) to blow, to blast
  2. (South Wales, intransitive) to sniff, to snort
    Synonyms: synhwyro, ffroeni
  3. (intransitive) to fart, to break wind
  4. (transitive) to smell, to scent
  5. (transitive) to air, to ventilate

Conjugation

Conjugation of gwyntio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future gwyntiaf gwynti gwyntia gwyntiwn gwyntiwch gwyntiant gwyntir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional gwyntiwn gwyntit gwyntiai gwyntiem gwyntiech gwyntient gwyntid
preterite gwyntiais gwyntiaist gwyntiodd gwyntiasom gwyntiasoch gwyntiasant gwyntiwyd
pluperfect gwyntiaswn gwyntiasit gwyntiasai gwyntiasem gwyntiasech gwyntiasent gwyntiasid, gwyntiesid
present subjunctive gwyntiwyf gwyntiech gwyntio gwyntiom gwyntioch gwyntiont gwyntier
imperative gwyntia gwyntied gwyntiwn gwyntiwch gwyntient gwyntier
verbal noun gwyntio
verbal adjectives gwyntiedig
gwyntiadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future gwyntia i,
gwyntiaf i
gwynti di gwyntith o/e/hi,
gwyntiff e/hi
gwyntiwn ni gwyntiwch chi gwyntian nhw
conditional gwyntiwn i,
gwyntswn i
gwyntiet ti,
gwyntset ti
gwyntiai fo/fe/hi,
gwyntsai fo/fe/hi
gwyntien ni,
gwyntsen ni
gwyntiech chi,
gwyntsech chi
gwyntien nhw,
gwyntsen nhw
preterite gwyntiais i,
gwynties i
gwyntiaist ti,
gwyntiest ti
gwyntiodd o/e/hi gwyntion ni gwyntioch chi gwyntion nhw
imperative gwyntia gwyntiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

  • gwyntiad m (blowing)

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “gwyntio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies