Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish غنیمت (ganimet), from Arabic غَنِيمَة (ḡanīma).
Pronunciation
Noun
ganimet (definite accusative ganimeti, plural ganimetler)
- loot, booty, plunder, spoils
2020, Veysel Şimşek, “Under Fire and Lice”, in Ottoman War and Peace: Studies in Honor of Virginia H. Aksan (in English), Brill, pages 148–149:They soon found out that the ship was filled with flour, raisins, and olives – spoils (ganimet) that Mr. Satar painted vividly in his recollection.
- godsend
Declension
Declension of ganimet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ganimet
|
ganimetler
|
| definite accusative
|
ganimeti
|
ganimetleri
|
| dative
|
ganimete
|
ganimetlere
|
| locative
|
ganimette
|
ganimetlerde
|
| ablative
|
ganimetten
|
ganimetlerden
|
| genitive
|
ganimetin
|
ganimetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetim
|
ganimetlerim
|
| 2nd singular
|
ganimetin
|
ganimetlerin
|
| 3rd singular
|
ganimeti
|
ganimetleri
|
| 1st plural
|
ganimetimiz
|
ganimetlerimiz
|
| 2nd plural
|
ganimetiniz
|
ganimetleriniz
|
| 3rd plural
|
ganimetleri
|
ganimetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetimi
|
ganimetlerimi
|
| 2nd singular
|
ganimetini
|
ganimetlerini
|
| 3rd singular
|
ganimetini
|
ganimetlerini
|
| 1st plural
|
ganimetimizi
|
ganimetlerimizi
|
| 2nd plural
|
ganimetinizi
|
ganimetlerinizi
|
| 3rd plural
|
ganimetlerini
|
ganimetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetime
|
ganimetlerime
|
| 2nd singular
|
ganimetine
|
ganimetlerine
|
| 3rd singular
|
ganimetine
|
ganimetlerine
|
| 1st plural
|
ganimetimize
|
ganimetlerimize
|
| 2nd plural
|
ganimetinize
|
ganimetlerinize
|
| 3rd plural
|
ganimetlerine
|
ganimetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetimde
|
ganimetlerimde
|
| 2nd singular
|
ganimetinde
|
ganimetlerinde
|
| 3rd singular
|
ganimetinde
|
ganimetlerinde
|
| 1st plural
|
ganimetimizde
|
ganimetlerimizde
|
| 2nd plural
|
ganimetinizde
|
ganimetlerinizde
|
| 3rd plural
|
ganimetlerinde
|
ganimetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetimden
|
ganimetlerimden
|
| 2nd singular
|
ganimetinden
|
ganimetlerinden
|
| 3rd singular
|
ganimetinden
|
ganimetlerinden
|
| 1st plural
|
ganimetimizden
|
ganimetlerimizden
|
| 2nd plural
|
ganimetinizden
|
ganimetlerinizden
|
| 3rd plural
|
ganimetlerinden
|
ganimetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ganimetimin
|
ganimetlerimin
|
| 2nd singular
|
ganimetinin
|
ganimetlerinin
|
| 3rd singular
|
ganimetinin
|
ganimetlerinin
|
| 1st plural
|
ganimetimizin
|
ganimetlerimizin
|
| 2nd plural
|
ganimetinizin
|
ganimetlerinizin
|
| 3rd plural
|
ganimetlerinin
|
ganimetlerinin
|
|
References
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN