elemozină
Romanian
Alternative forms
- eleemozină, eleimozină
Etymology
Etymology tree
Borrowed from Italian elemosina, a learned borrowing from Late Latin eleēmosyna, borrowed from Ancient Greek ἐλεημοσύνη (eleēmosúnē), from ἐλεήμων (eleḗmōn) + -σῠ́νη (-sŭ́nē).
Pronunciation
- IPA(key): [e.le.mo.zi.nə]
Noun
elemozină f (plural elemozine) (uncommon)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | elemozină | elemozina | elemozine | elemozinele | |
| genitive-dative | elemozine | elemozinei | elemozine | elemozinelor | |
| vocative | elemozină, elemozino | elemozinelor | |||
Synonyms
References
- MDA2 via “elemozină”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025