dylgja

Icelandic

Pronunciation

IPA^(key): /ˈtɪlca/
Rhymes: -ɪlca

Etymology

From Old Norse dylgja (“enmity, hostility”), to the same root as dólgur (“bully”), from Old Norse dolgr (“enemy”), originally from a Proto-Germanic *dula stem, an ablaut biform to the stem of Icelandic dvali, Swedish dvala (“dormancy”). Cognate to Old Swedish dylghia (“enmity”), Swedish döddölja, dödölja (“enemy revenant”), dulga (“unclarity, secrecy”), duls- (“secrecy, denial”), dölja (“hide”), dolt (“hidden”), dolsk (“sneaky”), doll (“confused, mad, crazy”).

Noun

dylgja f (genitive singular dylgju, nominative plural dylgjur)

enmity

Verb

dylgja (weak verb, third-person singular past indicative dylgjaði, supine dylgjað)

to insinuate, to hint at [with með (+ accusative)]

Conjugation

*dylgja* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að dylgja
supine sagnbót		dylgjað
present participle lýsingarháttur nútíðar		dylgjandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	dylgja	dylgjaði	dylgi	dylgjaði
	þú	dylgjar	dylgjaðir	dylgir	dylgjaðir
	hann, hún, það	dylgjar	dylgjaði	dylgi	dylgjaði
plural	við	dylgjum	dylgjuðum	dylgjum	dylgjuðum
	þið	dylgið	dylgjuðuð	dylgið	dylgjuðuð
	þeir, þær, þau	dylgja	dylgjuðu	dylgi	dylgjuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	dylgja (þú), dylgjaðu
plural	þið	dylgið (þið), dylgiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.