dyddio

Welsh

Etymology

From dydd (day) +‎ -io.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdəðjɔ/

Verb

dyddio (first-person singular present dyddiaf)

  1. (intransitive) to dawn, to become day
  2. (transitive) to date (to mark with a date)
  3. (transitive) to date, to determine the age of
    Synonym: amseru

Conjugation

Conjugation of dyddio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future dyddiaf dyddi dyddia dyddiwn dyddiwch dyddiant dyddir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional dyddiwn dyddit dyddiai dyddiem dyddiech dyddient dyddid
preterite dyddiais dyddiaist dyddiodd dyddiasom dyddiasoch dyddiasant dyddiwyd
pluperfect dyddiaswn dyddiasit dyddiasai dyddiasem dyddiasech dyddiasent dyddiasid, dyddiesid
present subjunctive dyddiwyf dyddiech dyddio dyddiom dyddioch dyddiont dyddier
imperative dyddia dyddied dyddiwn dyddiwch dyddient dyddier
verbal noun dyddio
verbal adjectives dyddiedig
dyddiadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future dyddia i,
dyddiaf i
dyddi di dyddith o/e/hi,
dyddiff e/hi
dyddiwn ni dyddiwch chi dyddian nhw
conditional dyddiwn i,
dyddswn i
dyddiet ti,
dyddset ti
dyddiai fo/fe/hi,
dyddsai fo/fe/hi
dyddien ni,
dyddsen ni
dyddiech chi,
dyddsech chi
dyddien nhw,
dyddsen nhw
preterite dyddiais i,
dyddies i
dyddiaist ti,
dyddiest ti
dyddiodd o/e/hi dyddion ni dyddioch chi dyddion nhw
imperative dyddia dyddiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

Mutation

Mutated forms of dyddio
radical soft nasal aspirate
dyddio ddyddio nyddio unchanged

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “dyddio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies