drúk
Slovak
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *drǫkъ (“stick, pole”). First attested in the 15th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [druːk]
Noun
drúk m inan (relational adjective drúkový, diminutive drúčik)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | drúk | drúky |
| genitive | drúka | drúkov |
| dative | drúku | drúkom |
| accusative | drúk | drúky |
| locative | drúku | drúkoch |
| instrumental | drúkom | drúkmi |
References
- ^ Králik, Ľubor (2016), “drúk”, in Stručný etymologický slovník slovenčiny [Concise Etymological Dictionary of Slovak] (in Slovak), Bratislava: VEDA; JÚĽŠ SAV, →ISBN, page 136
Further reading
- “drúk”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025