doczka

Polish

Etymology

Borrowed from Middle Russian до́чка (dóčka). First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

Noun

doczka f

  1. (Chełmno) darling (liked or loved female partner)
  2. (Middle Polish) synonym of córka (daughter)

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “doczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

  • Gustaw Pobłocki (1887), “doczka”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 130