doczka
Polish
Etymology
Borrowed from Middle Russian до́чка (dóčka). First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈdɔt͡ʂ.ka/
- (Greater Poland):
- (Chełmno-Dobrzyń) IPA(key): /ˈdɔt͡ʂ.ka/
Noun
doczka f
- (Chełmno) darling (liked or loved female partner)
- (Middle Polish) synonym of córka (“daughter”)
References
- ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “doczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Gustaw Pobłocki (1887), “doczka”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 130