diur
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old East Norse diūʀ, from Proto-Germanic *deuzą.
Noun
diūr n
Declension
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | diūr | diūrit | diūr | diūrin |
| accusative | diūr | diūrit | diūr | diūrin |
| dative | diūri, diūre | diūrinu, diūreno | diūrum, diūrom | diūrumin, diūromen |
| genitive | diūrs | diūrsins | diūra | diūranna |
Descendants
- Swedish: djur