discundus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪsˈkʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪isˈkun̪.d̪us]
- Hyphenation: dis‧cun‧dus
Participle
discundus (feminine discunda, neuter discundum); first/second-declension participle
- future passive participle of discō; alternative form of discendus (“which is to be learned, studied, discerned”)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discundus | discunda | discundum | discundī | discundae | discunda | |
| genitive | discundī | discundae | discundī | discundōrum | discundārum | discundōrum | |
| dative | discundō | discundae | discundō | discundīs | |||
| accusative | discundum | discundam | discundum | discundōs | discundās | discunda | |
| ablative | discundō | discundā | discundō | discundīs | |||
| vocative | discunde | discunda | discundum | discundī | discundae | discunda | |