crâcnit

Romanian

Etymology

Past participle of crâcni.

Noun

crâcnit n (plural crâcnituri)

  1. complaint

Declension

Declension of crâcnit
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative crâcnit crâcnitul crâcnituri crâcniturile
genitive-dative crâcnit crâcnitului crâcnituri crâcniturilor
vocative crâcnitule crâcniturilor

Verb

crâcnit (past participle of crâcni)

  1. past participle of crâcni

References

  • crâcnit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN