caritel
Galician
Etymology
Already attested in original local Medieval Latin documents since the 11th century. From [Term?], from Latin characteris, as a character was frequently engraved on stones or trees as landmark of fiefs. Doublet of caracter.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [kɑɾiˈtɛl]
Noun
caritel m (plural cariteis)
- (law, historical) a kind of fine paid to the fiefholder by trespassers or infractors
Related terms
References
- Seoane, Ernesto Xosé González; Granja, María Álvarez de la; Agrelo, Ana Isabel Boullón (2006–2022), “caritel”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval [Dictionary of dictionaries of Medieval Galician] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Barreiro, Xavier Varela; Guinovart, Xavier Gómez (2006–2018), “caritel”, in Corpus Xelmírez: corpus lingüístico da Galicia medieval [Corpus Xelmírez: linguistic corpus of Medieval Galicia] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “caritel”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “caritel”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- ^ Joan Coromines; José A[ntonio] Pascual (1983–1991), “caletre”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary][1] (in Spanish), Madrid: Gredos