burgsæl

Old English

Etymology

Compound of burg (city) +‎ sæl (hall)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈburɡˌsæl/, [ˈburˠɣˌsæl]

Noun

burgsæl n

  1. (poetic) a city dwelling

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative burgsæl burgsalu
accusative burgsæl burgsalu
genitive burgsæles burgsala
dative burgsæle burgsalum

References