bukiet

Polish

Etymology

  • Etymology tree
    Proto-Germanic *buskaz
    Frankish *buskbor.
    Early Medieval Latin boscus
    Old French boisder.
    Old French bochet
    French bouquetbor.
    Polish bukiet

    Borrowed from French bouquet.[1][2]

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈbu.kjɛt/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ukjɛt
    • Syllabification: bu‧kiet

    Noun

    bukiet m inan (diminutive bukiecik, related adjective bukietowy)

    1. bunch, bouquet
      bukiet kwiatów ― a bouquet of flowers
    2. bouquet (scent of a particular wine)

    Declension

    Declension of bukiet
    singular plural
    nominative bukiet bukiety
    genitive bukietu bukietów
    dative bukietowi bukietom
    accusative bukiet bukiety
    instrumental bukietem bukietami
    locative bukiecie bukietach
    vocative bukiecie bukiety

    References

    1. ^ Brückner, Aleksander (1927), “bukiet”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
    2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “bukiet”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN

    Further reading

    • bukiet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • bukiet in Polish dictionaries at PWN
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.