buker
Norwegian Bokmål
Noun
buker m
- indefinite plural of buk
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old Norse búkr, from Proto-Germanic *būkaz.
Noun
būker m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | būker | būkrin | būkar | būkanir, būkaner |
| accusative | būk | būkin | būka | būkana |
| dative | būki, būke | būkinum, būkenom | būkum, būkom | būkumin, būkomen |
| genitive | būks | būksins | būka | būkanna |
Descendants
- Swedish: buk