bendradarbiauti

Lithuanian

Etymology

From bendradar̃bis (cooperator) +‎ -áuti.

Pronunciation

  • IPA(key): /bʲɛndɾɐdɐɾˈbʲæ̌ːʊtʲɪ/

Verb

bendradarbiáuti (third-person present tense bendradarbiáuja, third-person past tense bendradarbiãvo)

  1. (intransitive) to cooperate, to work together

Conjugation

Conjugation of bendradarbiauti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present bendradarbiáuju bendradarbiáuji bendradarbiáuja bendradarbiáujame,
bendradarbiáujam
bendradarbiáujate,
bendradarbiáujat
bendradarbiáuja
past bendradarbiavaũ bendradarbiavai̇̃ bendradarbiãvo bendradarbiãvome,
bendradarbiãvom
bendradarbiãvote,
bendradarbiãvot
bendradarbiãvo
past frequentative bendradarbiáudavau bendradarbiáudavai bendradarbiáudavo bendradarbiáudavome,
bendradarbiáudavom
bendradarbiáudavote,
bendradarbiáudavot
bendradarbiáudavo
future bendradarbiáusiu bendradarbiáusi bendradarbiaũs bendradarbiáusime,
bendradarbiáusim
bendradarbiáusite,
bendradarbiáusit
bendradarbiaũs
subjunctive bendradarbiáučiau bendradarbiáutum bendradarbiáutų bendradarbiáutumėme,
bendradarbiáutumėm,
bendradarbiáutume
bendradarbiáutumėte,
bendradarbiáutumėt
bendradarbiáutų
imperative bendradarbiáuk,
bendradarbiáuki
tebendradarbiáuja bendradarbiáukime,
bendradarbiáukim
bendradarbiáukite,
bendradarbiáukit
tebendradarbiáuja
Participles of bendradarbiauti
adjectival (dalyviai)
active passive
present bendradarbiáująs, bendradarbiáujantis bendradarbiáujomas
past bendradarbiãvęs bendradarbiáutas
past frequentative bendradarbiáudavęs
future bendradarbiáusiąs, bendradarbiáusiantis bendradarbiáusimas
participle of necessity bendradarbiáutinas
adverbial
special pusdalyvis bendradarbiáudamas
half-participle present bendradarbiáujant
past bendradarbiãvus
past frequentative bendradarbiáudavus
future bendradarbiáusiant
manner of action būdinys bendradarbiáute, bendradarbiáutinai

See also

References