arnofio

Welsh

Etymology

ar- (over-, super-, sur-) +‎ nofio (to swim).

Pronunciation

  • IPA(key): /arˈnɔvjɔ/
  • Rhymes: -ɔvjɔ

Verb

arnofio (first-person singular present arnofiaf)

  1. to float

Conjugation

Conjugation of arnofio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future arnofiaf arnofi arnawf, arnofia arnofiwn arnofiwch arnofiant arnofir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional arnofiwn arnofit arnofiai arnofiem arnofiech arnofient arnofid
preterite arnofiais arnofiaist arnofiodd arnofiasom arnofiasoch arnofiasant arnofiwyd
pluperfect arnofiaswn arnofiasit arnofiasai arnofiasem arnofiasech arnofiasent arnofiasid, arnofiesid
present subjunctive arnofiwyf arnofiech arnofio arnofiom arnofioch arnofiont arnofier
imperative arnawf, arnofia arnofied arnofiwn arnofiwch arnofient arnofier
verbal noun arnofio
verbal adjectives arnofiedig
arnofiadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future arnofia i,
arnofiaf i
arnofi di arnofith o/e/hi,
arnofiff e/hi
arnofiwn ni arnofiwch chi arnofian nhw
conditional arnofiwn i,
arnofswn i
arnofiet ti,
arnofset ti
arnofiai fo/fe/hi,
arnofsai fo/fe/hi
arnofien ni,
arnofsen ni
arnofiech chi,
arnofsech chi
arnofien nhw,
arnofsen nhw
preterite arnofiais i,
arnofies i
arnofiaist ti,
arnofiest ti
arnofiodd o/e/hi arnofion ni arnofioch chi arnofion nhw
imperative arnofia arnofiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “arnofio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies