appõn
Livonian
Etymology
From Proto-Finnic *hap'oin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑpːən/, [ˈɑpːən]
Adjective
appõn
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | appõn | appõnd |
| genitive (genitīv) | appõn | appõnd |
| partitive (partitīv) | appõnt | appiņi |
| dative (datīv) | appõnõn | appõndõn |
| instrumental (instrumentāl) | appõnõks | appõndõks |
| illative (illatīv) | appõnõ | appiņiž |
| inessive (inesīv) | appõnõs | appiņis |
| elative (elatīv) | appõnõst | appiņist |