akıllı

See also: Akıllı

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish عقللی (aḳıllı). By surface analysis, akıl (intelligence) +‎ -lı.

Pronunciation

  • IPA(key): /a.kɯɫˈɫɯ/
  • Hyphenation: a‧kıl‧lı

Adjective

akıllı

  1. intelligent, smart
    Synonym: zeki
    Antonym: akılsız
  2. (derogatory) (someone) who thinks they are cunning or sly
    Synonyms: uyanık, kurnaz

Declension

Predicative forms of akıllı
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) akıllıyım akıllı mıyım?
sen (you are) akıllısın akıllı mısın?
o (he/she/it is) akıllı / akıllıdır akıllı mı?
biz (we are) akıllıyız akıllı mıyız?
siz (you are) akıllısınız akıllı mısınız?
onlar (they are) akıllı(lar) akıllı(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) akıllıydım akıllı mıydım?
sen (you were) akıllıydın akıllı mıydın?
o (he/she/it was) akıllıydı akıllı mıydı?
biz (we were) akıllıydık akıllı mıydık?
siz (you were) akıllıydınız akıllı mıydınız?
onlar (they were) akıllıydılar akıllı mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) akıllıymışım akıllı mıymışım?
sen (you were) akıllıymışsın akıllı mıymışsın?
o (he/she/it was) akıllıymış akıllı mıymış?
biz (we were) akıllıymışız akıllı mıymışız?
siz (you were) akıllıymışsınız akıllı mıymışsınız?
onlar (they were) akıllıymışlar akıllı mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) akıllıysam akıllı mıysam?
sen (if you) akıllıysan akıllı mıysan?
o (if he/she/it) akıllıysa akıllı mıysa?
biz (if we) akıllıysak akıllı mıysak?
siz (if you) akıllıysanız akıllı mıysanız?
onlar (if they) akıllıysalar akıllı mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

Further reading