Yığılca
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish ییغلجه (Yığılca).
Proper noun
Yığılca
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Yığılca | Yığılcalar / Yığılca'lar |
| accusative | Yığılca'yı | Yığılcaları / Yığılca'ları |
| dative | Yığılca'ya | Yığılcalara / Yığılca'lara |
| locative | Yığılca'da | Yığılcalarda / Yığılca'larda |
| ablative | Yığılca'dan | Yığılcalardan / Yığılca'lardan |
| genitive | Yığılca'nın | Yığılcaların / Yığılca'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Yığılca'm | Yığılcalarım Yığılca'larım |
| senin (your) | Yığılca'n | Yığılcaların Yığılca'ların |
| onun (his/her/its) | Yığılca'sı | Yığılcaları Yığılca'ları |
| bizim (our) | Yığılca'mız | Yığılcalarımız Yığılca'larımız |
| sizin (your) | Yığılca'nız | Yığılcalarınız Yığılca'larınız |
| onların (their) | Yığılca'sı Yığılcaları Yığılca'ları |
Yığılcaları Yığılca'ları |
Derived terms
- Yığılcalı