Reconstruction:Old Dutch/sur
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *sūr, from Proto-Germanic *sūraz. Only attested in Old Dutch toponyms.
Adjective
*sūr
Inflection
Declension of *sūr (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *sūr | *sūr | *sūr | *sūra, *sūre | ||
| accusative | *sūran, *sūren | *sūra | *sūr | *sūra, *sūre | ||
| genitive | *sūres | *sūrero | *sūres | *sūrero | ||
| dative | *sūrin, *sūremo | *sūrero | *sūrin, *sūremo | *sūron | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *sūro | *sūra | *sūra | *sūron | ||
| accusative | *sūron | *sūron | *sūra | *sūron | ||
| genitive | *sūrin | *sūron | *sūrin | *sūrono | ||
| dative | *sūrin | *sūron | *sūrin | *sūron | ||
Descendants
- Middle Dutch: suur
References
- “sūr”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012