Karakoçan
Turkish
Etymology
Proper noun
Karakoçan
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karakoçan | Karakoçanlar |
| accusative | Karakoçan'ı | Karakoçanları |
| dative | Karakoçan'a | Karakoçanlara |
| locative | Karakoçan'da | Karakoçanlarda |
| ablative | Karakoçan'dan | Karakoçanlardan |
| genitive | Karakoçan'ın | Karakoçanların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karakoçan'ım | Karakoçanlarım Karakoçan'larım |
| senin (your) | Karakoçan'ın | Karakoçanların Karakoçan'ların |
| onun (his/her/its) | Karakoçan'ı | Karakoçanları Karakoçan'ları |
| bizim (our) | Karakoçan'ımız | Karakoçanlarımız Karakoçan'larımız |
| sizin (your) | Karakoçan'ınız | Karakoçanlarınız Karakoçan'larınız |
| onların (their) | Karakoçan'ı Karakoçanları Karakoçan'ları |
Karakoçanları Karakoçan'ları |
Derived terms
- Karakoçanlı
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–), “Karakoçan”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)