Argentoratus
Latin
Proper noun
Argentorātus m sg (genitive Argentorātī); second declension
- alternative form of Argentorāte
- 380 CE – 392 CE, Ammianus Marcellinus, Res Gestae 15.16.8:
- Dein prima Germania, ubi praeter alia municipia Mogontiacus est et Vangiones et Nemetae et Argentoratus barbaricis cladibus nota.
- (please add an English translation of this quotation)
- Dein prima Germania, ubi praeter alia municipia Mogontiacus est et Vangiones et Nemetae et Argentoratus barbaricis cladibus nota.
Declension
Second-declension noun, with locative, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Argentorātus |
| genitive | Argentorātī |
| dative | Argentorātō |
| accusative | Argentorātum |
| ablative | Argentorātō |
| vocative | Argentorāte |
| locative | Argentorātī |