ἱστορία

See also: ιστορία

Ancient Greek

Alternative forms

  • ῐ̔στορῐ́η (hĭstorĭ́ē)Ionic

Etymology

From ῐ̔στορέω (hĭstoréō, to inquire) +‎ -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā), from ἵστωρ (hístōr, one who knows, wise one).

Pronunciation

 

Noun

ῐ̔στορῐ́ᾱ • (hĭstorĭ́āf (genitive ῐ̔στορῐ́ᾱς); first declension

  1. inquiry, examination, systematic observation, science
  2. body of knowledge obtained by systematic inquiry
  3. written account of such inquiries, narrative, history

Declension

Derived terms

  • ῐ̔στορῐᾰγρᾰ́φος (hĭstorĭăgrắphos)
  • ῐ̔στορῐκόν (hĭstorĭkón)
  • ῐ̔στορῐκός (hĭstorĭkós)
  • ῐ̔στορῐκῶς (hĭstorĭkôs)
  • ῐ̔στορῐογρᾰφέω (hĭstorĭogrăphéō)
  • ῐ̔στορῐογρᾰφῐ́ᾱ (hĭstorĭogrăphĭ́ā)
  • ῐ̔στορῐογρᾰφῐκός (hĭstorĭogrăphĭkós)
  • ῐ̔στορῐογρᾰ́φος (hĭstorĭogrắphos)
  • ῐ̔στορῐογρᾰφῶ (hĭstorĭogrăphô)
  • ῐ̔στορῐοποιός (hĭstorĭopoiós)
  • ῐ̔στορῐοσῠγγρᾰφεύς (hĭstorĭosŭngrăpheús)
  • ῐ̔στόρῐσμᾰ (hĭstórĭsmă)
  • ῐ̔στορῐώδης (hĭstorĭṓdēs)
  • μῡθῐστορῐ́ᾱ (mūthĭstorĭ́ā)
  • πᾰρῐστορῐ́ᾱ (părĭstorĭ́ā)

Descendants

  • Greek: ιστορία (istoría)
  • Pontic Greek: ιστορίαν (istorían)
Borrowings

References


Greek

Noun

ἱστορία • (istoríaf

  1. Katharevousa form of ιστορία (istoría)