ἐπιλύτως
Ancient Greek
Etymology
From ἐπῐ́λῠτος (epĭ́lŭtos, “freeing; liberating”) + -ως (-ōs, adverbial suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pi.lý.tɔːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.piˈly.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.piˈly.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.piˈly.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.piˈli.tos/
Adverb
ἐπῐλῠ́τως • (epĭlŭ́tōs)