ἐπαγγέλλω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ ἀγγέλλω (angéllō).

(to promise): Compare typologically Latin prōmittō (< Latin mittō); сули́ть (sulítʹ) (? akin to слать (slatʹ)).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.paŋ.ɡél.lɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.paŋˈɡel.lo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.paɲˈɟel.lo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.paɲˈɟel.lo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.paɲˈɟe.lo/

Verb

ἐπαγγέλλω • (epangéllō)

to tell, proclaim, announce
to give orders, command
to denounce and summon someone who, having incurred ἀτιμία (atimía) in dishonour done to the gods, yet takes part in public affairs
to promise, offer
(with accusative) to profess, make profession of
to demand, require

Inflection

Present: ἐπᾰγγέλλω, ἐπᾰγγέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰγγέλλω	ἐπᾰγγέλλεις	ἐπᾰγγέλλει	ἐπᾰγγέλλετον	ἐπᾰγγέλλετον	ἐπᾰγγέλλομεν	ἐπᾰγγέλλετε	ἐπᾰγγέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπᾰγγέλλω	ἐπᾰγγέλλῃς	ἐπᾰγγέλλῃ	ἐπᾰγγέλλητον	ἐπᾰγγέλλητον	ἐπᾰγγέλλωμεν	ἐπᾰγγέλλητε	ἐπᾰγγέλλωσῐ(ν)
	optative	ἐπᾰγγέλλοιμῐ	ἐπᾰγγέλλοις	ἐπᾰγγέλλοι	ἐπᾰγγέλλοιτον	ἐπᾰγγελλοίτην	ἐπᾰγγέλλοιμεν	ἐπᾰγγέλλοιτε	ἐπᾰγγέλλοιεν
	imperative		ἐπᾰ́γγελλε	ἐπᾰγγελλέτω	ἐπᾰγγέλλετον	ἐπᾰγγελλέτων		ἐπᾰγγέλλετε	ἐπᾰγγελλόντων
middle/ passive	indicative	ἐπᾰγγέλλομαι	ἐπᾰγγέλλῃ / ἐπᾰγγέλλει	ἐπᾰγγέλλεται	ἐπᾰγγέλλεσθον	ἐπᾰγγέλλεσθον	ἐπᾰγγελλόμεθᾰ	ἐπᾰγγέλλεσθε	ἐπᾰγγέλλονται
	subjunctive	ἐπᾰγγέλλωμαι	ἐπᾰγγέλλῃ	ἐπᾰγγέλληται	ἐπᾰγγέλλησθον	ἐπᾰγγέλλησθον	ἐπᾰγγελλώμεθᾰ	ἐπᾰγγέλλησθε	ἐπᾰγγέλλωνται
	optative	ἐπᾰγγελλοίμην	ἐπᾰγγέλλοιο	ἐπᾰγγέλλοιτο	ἐπᾰγγέλλοισθον	ἐπᾰγγελλοίσθην	ἐπᾰγγελλοίμεθᾰ	ἐπᾰγγέλλοισθε	ἐπᾰγγέλλοιντο
	imperative		ἐπᾰγγέλλου	ἐπᾰγγελλέσθω	ἐπᾰγγέλλεσθον	ἐπᾰγγελλέσθων		ἐπᾰγγέλλεσθε	ἐπᾰγγελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπᾰγγέλλειν				ἐπᾰγγέλλεσθαι
participle	m	ἐπᾰγγέλλων				ἐπᾰγγελλόμενος
	f	ἐπᾰγγέλλουσᾰ				ἐπᾰγγελλομένη
	n	ἐπᾰγγέλλον				ἐπᾰγγελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπήγγελλον, ἐπηγγελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήγγελλον	ἐπήγγελλες	ἐπήγγελλε(ν)	ἐπηγγέλλετον	ἐπηγγελλέτην	ἐπηγγέλλομεν	ἐπηγγέλλετε	ἐπήγγελλον
middle/ passive	indicative	ἐπηγγελλόμην	ἐπηγγέλλου	ἐπηγγέλλετο	ἐπηγγέλλεσθον	ἐπηγγελλέσθην	ἐπηγγελλόμεθᾰ	ἐπηγγέλλεσθε	ἐπηγγέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐπᾰγγελέω, ἐπᾰγγελέομαι, ἐπᾰγγελθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰγγελέω	ἐπᾰγγελέεις	ἐπᾰγγελέει	ἐπᾰγγελέετον	ἐπᾰγγελέετον	ἐπᾰγγελέομεν	ἐπᾰγγελέετε	ἐπᾰγγελέουσῐ(ν)
active	optative	ἐπᾰγγελέοιμῐ	ἐπᾰγγελέοις	ἐπᾰγγελέοι	ἐπᾰγγελέοιτον	ἐπᾰγγελεοίτην	ἐπᾰγγελέοιμεν	ἐπᾰγγελέοιτε	ἐπᾰγγελέοιεν
middle	indicative	ἐπᾰγγελέομαι	ἐπᾰγγελέῃ / ἐπᾰγγελέει	ἐπᾰγγελέεται	ἐπᾰγγελέεσθον	ἐπᾰγγελέεσθον	ἐπᾰγγελεόμεθᾰ	ἐπᾰγγελέεσθε	ἐπᾰγγελέονται
middle	optative	ἐπᾰγγελεοίμην	ἐπᾰγγελέοιο	ἐπᾰγγελέοιτο	ἐπᾰγγελέοισθον	ἐπᾰγγελεοίσθην	ἐπᾰγγελεοίμεθᾰ	ἐπᾰγγελέοισθε	ἐπᾰγγελέοιντο
passive	indicative	ἐπᾰγγελθήσομαι	ἐπᾰγγελθήσῃ	ἐπᾰγγελθήσεται	ἐπᾰγγελθήσεσθον	ἐπᾰγγελθήσεσθον	ἐπᾰγγελθησόμεθᾰ	ἐπᾰγγελθήσεσθε	ἐπᾰγγελθήσονται
passive	optative	ἐπᾰγγελθησοίμην	ἐπᾰγγελθήσοιο	ἐπᾰγγελθήσοιτο	ἐπᾰγγελθήσοισθον	ἐπᾰγγελθησοίσθην	ἐπᾰγγελθησοίμεθᾰ	ἐπᾰγγελθήσοισθε	ἐπᾰγγελθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπᾰγγελέειν			ἐπᾰγγελέεσθαι		ἐπᾰγγελθήσεσθαι
participle	m	ἐπᾰγγελέων			ἐπᾰγγελεόμενος		ἐπᾰγγελθησόμενος
	f	ἐπᾰγγελέουσᾰ			ἐπᾰγγελεομένη		ἐπᾰγγελθησομένη
	n	ἐπᾰγγελέον			ἐπᾰγγελεόμενον		ἐπᾰγγελθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐπᾰγγελῶ, ἐπᾰγγελοῦμαι, ἐπᾰγγελθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰγγελῶ	ἐπᾰγγελεῖς	ἐπᾰγγελεῖ	ἐπᾰγγελεῖτον	ἐπᾰγγελεῖτον	ἐπᾰγγελοῦμεν	ἐπᾰγγελεῖτε	ἐπᾰγγελοῦσῐ(ν)
active	optative	ἐπᾰγγελοίην / ἐπᾰγγελοῖμῐ	ἐπᾰγγελοίης / ἐπᾰγγελοῖς	ἐπᾰγγελοίη / ἐπᾰγγελοῖ	ἐπᾰγγελοῖτον / ἐπᾰγγελοίητον	ἐπᾰγγελοίτην / ἐπᾰγγελοιήτην	ἐπᾰγγελοῖμεν / ἐπᾰγγελοίημεν	ἐπᾰγγελοῖτε / ἐπᾰγγελοίητε	ἐπᾰγγελοῖεν / ἐπᾰγγελοίησᾰν
middle	indicative	ἐπᾰγγελοῦμαι	ἐπᾰγγελῇ	ἐπᾰγγελεῖται	ἐπᾰγγελεῖσθον	ἐπᾰγγελεῖσθον	ἐπᾰγγελούμεθᾰ	ἐπᾰγγελεῖσθε	ἐπᾰγγελοῦνται
middle	optative	ἐπᾰγγελοίμην	ἐπᾰγγελοῖο	ἐπᾰγγελοῖτο	ἐπᾰγγελοῖσθον	ἐπᾰγγελοίσθην	ἐπᾰγγελοίμεθᾰ	ἐπᾰγγελοῖσθε	ἐπᾰγγελοῖντο
passive	indicative	ἐπᾰγγελθήσομαι	ἐπᾰγγελθήσῃ	ἐπᾰγγελθήσεται	ἐπᾰγγελθήσεσθον	ἐπᾰγγελθήσεσθον	ἐπᾰγγελθησόμεθᾰ	ἐπᾰγγελθήσεσθε	ἐπᾰγγελθήσονται
passive	optative	ἐπᾰγγελθησοίμην	ἐπᾰγγελθήσοιο	ἐπᾰγγελθήσοιτο	ἐπᾰγγελθήσοισθον	ἐπᾰγγελθησοίσθην	ἐπᾰγγελθησοίμεθᾰ	ἐπᾰγγελθήσοισθε	ἐπᾰγγελθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπᾰγγελεῖν			ἐπᾰγγελεῖσθαι		ἐπᾰγγελθήσεσθαι
participle	m	ἐπᾰγγελῶν			ἐπᾰγγελούμενος		ἐπᾰγγελθησόμενος
	f	ἐπᾰγγελοῦσᾰ			ἐπᾰγγελουμένη		ἐπᾰγγελθησομένη
	n	ἐπᾰγγελοῦν			ἐπᾰγγελούμενον		ἐπᾰγγελθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπήγγειλᾰ, ἐπηγγειλᾰ́μην, ἐπηγγέλθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήγγειλᾰ	ἐπήγγειλᾰς	ἐπήγγειλε(ν)	ἐπηγγείλᾰτον	ἐπηγγειλᾰ́την	ἐπηγγείλᾰμεν	ἐπηγγείλᾰτε	ἐπήγγειλᾰν
	subjunctive	ἐπᾰγγείλω	ἐπᾰγγείλῃς	ἐπᾰγγείλῃ	ἐπᾰγγείλητον	ἐπᾰγγείλητον	ἐπᾰγγείλωμεν	ἐπᾰγγείλητε	ἐπᾰγγείλωσῐ(ν)
	optative	ἐπᾰγγείλαιμῐ	ἐπᾰγγείλειᾰς / ἐπᾰγγείλαις	ἐπᾰγγείλειε(ν) / ἐπᾰγγείλαι	ἐπᾰγγείλαιτον	ἐπᾰγγειλαίτην	ἐπᾰγγείλαιμεν	ἐπᾰγγείλαιτε	ἐπᾰγγείλειᾰν / ἐπᾰγγείλαιεν
	imperative		ἐπᾰ́γγειλον	ἐπᾰγγειλᾰ́τω	ἐπᾰγγείλᾰτον	ἐπᾰγγειλᾰ́των		ἐπᾰγγείλᾰτε	ἐπᾰγγειλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηγγειλᾰ́μην	ἐπηγγείλω	ἐπηγγείλᾰτο	ἐπηγγείλᾰσθον	ἐπηγγειλᾰ́σθην	ἐπηγγειλᾰ́μεθᾰ	ἐπηγγείλᾰσθε	ἐπηγγείλᾰντο
	subjunctive	ἐπᾰγγείλωμαι	ἐπᾰγγείλῃ	ἐπᾰγγείληται	ἐπᾰγγείλησθον	ἐπᾰγγείλησθον	ἐπᾰγγειλώμεθᾰ	ἐπᾰγγείλησθε	ἐπᾰγγείλωνται
	optative	ἐπᾰγγειλαίμην	ἐπᾰγγείλαιο	ἐπᾰγγείλαιτο	ἐπᾰγγείλαισθον	ἐπᾰγγειλαίσθην	ἐπᾰγγειλαίμεθᾰ	ἐπᾰγγείλαισθε	ἐπᾰγγείλαιντο
	imperative		ἐπᾰ́γγειλαι	ἐπᾰγγειλᾰ́σθω	ἐπᾰγγείλᾰσθον	ἐπᾰγγειλᾰ́σθων		ἐπᾰγγείλᾰσθε	ἐπᾰγγειλᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπηγγέλθην	ἐπηγγέλθης	ἐπηγγέλθη	ἐπηγγέλθητον	ἐπηγγελθήτην	ἐπηγγέλθημεν	ἐπηγγέλθητε	ἐπηγγέλθησᾰν
	subjunctive	ἐπᾰγγελθῶ	ἐπᾰγγελθῇς	ἐπᾰγγελθῇ	ἐπᾰγγελθῆτον	ἐπᾰγγελθῆτον	ἐπᾰγγελθῶμεν	ἐπᾰγγελθῆτε	ἐπᾰγγελθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπᾰγγελθείην	ἐπᾰγγελθείης	ἐπᾰγγελθείη	ἐπᾰγγελθεῖτον / ἐπᾰγγελθείητον	ἐπᾰγγελθείτην / ἐπᾰγγελθειήτην	ἐπᾰγγελθεῖμεν / ἐπᾰγγελθείημεν	ἐπᾰγγελθεῖτε / ἐπᾰγγελθείητε	ἐπᾰγγελθεῖεν / ἐπᾰγγελθείησᾰν
	imperative		ἐπᾰγγέλθητῐ	ἐπᾰγγελθήτω	ἐπᾰγγέλθητον	ἐπᾰγγελθήτων		ἐπᾰγγέλθητε	ἐπᾰγγελθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπᾰγγεῖλαι			ἐπᾰγγείλᾰσθαι		ἐπᾰγγελθῆναι
participle	m	ἐπᾰγγείλᾱς			ἐπᾰγγειλᾰ́μενος		ἐπᾰγγελθείς
	f	ἐπᾰγγείλᾱσᾰ			ἐπᾰγγειλᾰμένη		ἐπᾰγγελθεῖσᾰ
	n	ἐπᾰγγεῖλᾰν			ἐπᾰγγειλᾰ́μενον		ἐπᾰγγελθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐπήγγελκᾰ, ἐπήγγελμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήγγελκᾰ	ἐπήγγελκᾰς	ἐπήγγελκε(ν)	ἐπηγγέλκᾰτον	ἐπηγγέλκᾰτον	ἐπηγγέλκᾰμεν	ἐπηγγέλκᾰτε	ἐπηγγέλκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπηγγέλκω	ἐπηγγέλκῃς	ἐπηγγέλκῃ	ἐπηγγέλκητον	ἐπηγγέλκητον	ἐπηγγέλκωμεν	ἐπηγγέλκητε	ἐπηγγέλκωσῐ(ν)
	optative	ἐπηγγέλκοιμῐ / ἐπηγγελκοίην	ἐπηγγέλκοις / ἐπηγγελκοίης	ἐπηγγέλκοι / ἐπηγγελκοίη	ἐπηγγέλκοιτον	ἐπηγγελκοίτην	ἐπηγγέλκοιμεν	ἐπηγγέλκοιτε	ἐπηγγέλκοιεν
	imperative		ἐπήγγελκε	ἐπηγγελκέτω	ἐπηγγέλκετον	ἐπηγγελκέτων		ἐπηγγέλκετε	ἐπηγγελκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπήγγελμαι	ἐπήγγελσαι	ἐπήγγελται	ἐπήγγελθον	ἐπήγγελθον	ἐπηγγέλμεθᾰ	ἐπήγγελθε	ἐπηγγέλᾰται
	subjunctive	ἐπηγγελμένος ὦ	ἐπηγγελμένος ᾖς	ἐπηγγελμένος ᾖ	ἐπηγγελμένω ἦτον	ἐπηγγελμένω ἦτον	ἐπηγγελμένοι ὦμεν	ἐπηγγελμένοι ἦτε	ἐπηγγελμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπηγγελμένος εἴην	ἐπηγγελμένος εἴης	ἐπηγγελμένος εἴη	ἐπηγγελμένω εἴητον / εἶτον	ἐπηγγελμένω εἰήτην / εἴτην	ἐπηγγελμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἐπηγγελμένοι εἴητε / εἶτε	ἐπηγγελμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἐπήγγελσο	ἐπηγγέλθω	ἐπήγγελθον	ἐπηγγέλθων		ἐπήγγελθε	ἐπηγγέλθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπηγγελκέναι				ἐπηγγέλθαι
participle	m	ἐπηγγελκώς				ἐπηγγελμένος
	f	ἐπηγγελκυῖᾰ				ἐπηγγελμένη
	n	ἐπηγγελκός				ἐπηγγελμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

ἀνεπάγγελτος (anepángeltos)
αὐτεπάγγελτος (autepángeltos)
ἐπαγγελία (epangelía)
ἐπάγγελμα (epángelma)
ἐπαγγελτικός (epangeltikós)
κατεπαγγέλλομαι (katepangéllomai)
προεπαγγέλλω (proepangéllō)
προεπάγγελσις (proepángelsis)
προσεπαγγέλλομαι (prosepangéllomai)