ἄμεικτος

Ancient Greek

Pronunciation

 

Adjective

ἄμεικτος • (ámeiktos) m or f (neuter ἄμεικτον); second declension

  1. alternative form of ἄμῑκτος (ámīktos)

Declension

Second declension of ᾰ̓́μεικτος; ᾰ̓́μεικτον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative ᾰ̓́μεικτος
ắmeiktos 		ᾰ̓́μεικτον
ắmeikton 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓́μεικτοι
ắmeiktoi 		ᾰ̓́μεικτᾰ
ắmeiktă
Genitive ᾰ̓μείκτου
ămeíktou 		ᾰ̓μείκτου
ămeíktou 		ᾰ̓μείκτοιν
ămeíktoin 		ᾰ̓μείκτοιν
ămeíktoin 		ᾰ̓μείκτων
ămeíktōn 		ᾰ̓μείκτων
ămeíktōn
Dative ᾰ̓μείκτῳ
ămeíktōi 		ᾰ̓μείκτῳ
ămeíktōi 		ᾰ̓μείκτοιν
ămeíktoin 		ᾰ̓μείκτοιν
ămeíktoin 		ᾰ̓μείκτοις
ămeíktois 		ᾰ̓μείκτοις
ămeíktois
Accusative ᾰ̓́μεικτον
ắmeikton 		ᾰ̓́μεικτον
ắmeikton 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓μείκτους
ămeíktous 		ᾰ̓́μεικτᾰ
ắmeiktă
Vocative ᾰ̓́μεικτε
ắmeikte 		ᾰ̓́μεικτον
ắmeikton 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓μείκτω
ămeíktō 		ᾰ̓́μεικτοι
ắmeiktoi 		ᾰ̓́μεικτᾰ
ắmeiktă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
ᾰ̓μείκτως
ămeíktōs 		ᾰ̓μεικτότερος
ămeiktóteros 		ᾰ̓μεικτότᾰτος
ămeiktótătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.