வேட்டையன்

Tamil

Etymology

வேட்டை (vēṭṭai) +‎ -அன் (-aṉ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋeːʈːɐɪ̯jɐn/

Noun

வேட்டையன் • (vēṭṭaiyaṉ) m

  1. hunter, huntsman
    Synonym: வேடன் (vēṭaṉ)

Declension

ṉ-stem declension of வேட்டையன் (vēṭṭaiyaṉ)
singular plural
nominative வேட்டையன்
vēṭṭaiyaṉ 		வேட்டையர்கள்
vēṭṭaiyarkaḷ
vocative வேட்டையனே
vēṭṭaiyaṉē 		வேட்டையர்களே
vēṭṭaiyarkaḷē
accusative வேட்டையனை
vēṭṭaiyaṉai 		வேட்டையர்களை
vēṭṭaiyarkaḷai
dative வேட்டையனுக்கு
vēṭṭaiyaṉukku 		வேட்டையர்களுக்கு
vēṭṭaiyarkaḷukku
benefactive வேட்டையனுக்காக
vēṭṭaiyaṉukkāka 		வேட்டையர்களுக்காக
vēṭṭaiyarkaḷukkāka
genitive 1 வேட்டையனுடைய
vēṭṭaiyaṉuṭaiya 		வேட்டையர்களுடைய
vēṭṭaiyarkaḷuṭaiya
genitive 2 வேட்டையனின்
vēṭṭaiyaṉiṉ 		வேட்டையர்களின்
vēṭṭaiyarkaḷiṉ
locative 1 வேட்டையனில்
vēṭṭaiyaṉil 		வேட்டையர்களில்
vēṭṭaiyarkaḷil
locative 2 வேட்டையனிடம்
vēṭṭaiyaṉiṭam 		வேட்டையர்களிடம்
vēṭṭaiyarkaḷiṭam
sociative 1 வேட்டையனோடு
vēṭṭaiyaṉōṭu 		வேட்டையர்களோடு
vēṭṭaiyarkaḷōṭu
sociative 2 வேட்டையனுடன்
vēṭṭaiyaṉuṭaṉ 		வேட்டையர்களுடன்
vēṭṭaiyarkaḷuṭaṉ
instrumental வேட்டையனால்
vēṭṭaiyaṉāl 		வேட்டையர்களால்
vēṭṭaiyarkaḷāl
ablative வேட்டையனிலிருந்து
vēṭṭaiyaṉiliruntu 		வேட்டையர்களிலிருந்து
vēṭṭaiyarkaḷiliruntu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.