விலங்கு

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋɪlɐŋɡʊ/, [ʋɪlɐŋɡɯ]
  • Audio:(file)

Etymology 1

Compare இலங்கு (ilaṅku). Cognate with Malayalam വിലങ്ങുക (vilaṅṅuka).

Verb

விலங்கு • (vilaṅku)

  1. (intransitive) to be transverse
  2. (intransitive) synonym of விலகு (vilaku)
  3. (transitive) to hinder, obstruct
Conjugation
Derived terms

Etymology 2

From the above.[1] Cognate with Malayalam വിലങ്ങ് (vilaṅṅŭ).

Noun

விலங்கு • (vilaṅku)

  1. that which is transverse, across or crosswise
  2. animal, beast, bird (as having their bodies not erect but horizontal)
    Synonyms: மிருகம் (mirukam), (archaic) மா ()
  3. fetters, shackles, manacles
    Synonyms: தளை (taḷai), புனை (puṉai)
  4. obstruction, hindrance
    Synonym: தடை (taṭai)
Declension
u-stem declension of விலங்கு (vilaṅku)
singular plural
nominative விலங்கு
vilaṅku
விலங்குகள்
vilaṅkukaḷ
vocative விலங்கே
vilaṅkē
விலங்குகளே
vilaṅkukaḷē
accusative விலங்கை
vilaṅkai
விலங்குகளை
vilaṅkukaḷai
dative விலங்குக்கு
vilaṅkukku
விலங்குகளுக்கு
vilaṅkukaḷukku
benefactive விலங்குக்காக
vilaṅkukkāka
விலங்குகளுக்காக
vilaṅkukaḷukkāka
genitive 1 விலங்குடைய
vilaṅkuṭaiya
விலங்குகளுடைய
vilaṅkukaḷuṭaiya
genitive 2 விலங்கின்
vilaṅkiṉ
விலங்குகளின்
vilaṅkukaḷiṉ
locative 1 விலங்கில்
vilaṅkil
விலங்குகளில்
vilaṅkukaḷil
locative 2 விலங்கிடம்
vilaṅkiṭam
விலங்குகளிடம்
vilaṅkukaḷiṭam
sociative 1 விலங்கோடு
vilaṅkōṭu
விலங்குகளோடு
vilaṅkukaḷōṭu
sociative 2 விலங்குடன்
vilaṅkuṭaṉ
விலங்குகளுடன்
vilaṅkukaḷuṭaṉ
instrumental விலங்கால்
vilaṅkāl
விலங்குகளால்
vilaṅkukaḷāl
ablative விலங்கிலிருந்து
vilaṅkiliruntu
விலங்குகளிலிருந்து
vilaṅkukaḷiliruntu
Derived terms
Descendants
  • ? Cebuano: bilanggo
    • Hiligaynon: bilanggo
  • Malay: belenggu

References

  1. ^ University of Madras (1924–1936), “விலங்கு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press