விறைப்பு
Tamil
Alternative forms
- வெறப்பு (veṟappu) — Spoken Tamil
Etymology
Verbal noun formed from விறை (viṟai, “to become stiff, numb; to shiver; to become bewildered”) + -ப்பு (-ppu).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋɪrɐɪ̯pːʊ/, [ʋɪrɐɪ̯pːɯ]
Noun
விறைப்பு • (viṟaippu)
- numbness; stiffness, uprightness
- (figurative) coldness, frigidity; stiffness
- விறைப்பாகச் சென்ற அவன் மண்ணைக் கவ்வினான்.
- viṟaippākac ceṉṟa avaṉ maṇṇaik kavviṉāṉ.
- He bit the dust after striding forth rigidly.
- (formal, physiology) erection
- shivering
- Synonym: நடுக்கம் (naṭukkam)
- bewilderment
- Synonyms: பிரமிப்பு (piramippu), மலைவு (malaivu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | விறைப்பு viṟaippu |
விறைப்புகள் viṟaippukaḷ |
| vocative | விறைப்பே viṟaippē |
விறைப்புகளே viṟaippukaḷē |
| accusative | விறைப்பை viṟaippai |
விறைப்புகளை viṟaippukaḷai |
| dative | விறைப்புக்கு viṟaippukku |
விறைப்புகளுக்கு viṟaippukaḷukku |
| benefactive | விறைப்புக்காக viṟaippukkāka |
விறைப்புகளுக்காக viṟaippukaḷukkāka |
| genitive 1 | விறைப்புடைய viṟaippuṭaiya |
விறைப்புகளுடைய viṟaippukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | விறைப்பின் viṟaippiṉ |
விறைப்புகளின் viṟaippukaḷiṉ |
| locative 1 | விறைப்பில் viṟaippil |
விறைப்புகளில் viṟaippukaḷil |
| locative 2 | விறைப்பிடம் viṟaippiṭam |
விறைப்புகளிடம் viṟaippukaḷiṭam |
| sociative 1 | விறைப்போடு viṟaippōṭu |
விறைப்புகளோடு viṟaippukaḷōṭu |
| sociative 2 | விறைப்புடன் viṟaippuṭaṉ |
விறைப்புகளுடன் viṟaippukaḷuṭaṉ |
| instrumental | விறைப்பால் viṟaippāl |
விறைப்புகளால் viṟaippukaḷāl |
| ablative | விறைப்பிலிருந்து viṟaippiliruntu |
விறைப்புகளிலிருந்து viṟaippukaḷiliruntu |
| Adjective forms of விறைப்பு |
|---|
| விறைப்பான (viṟaippāṉa) |
| விறைப்பாக (viṟaippāka)* |
| * forms that may be used adverbially. |
References
- University of Madras (1924–1936), “விறைப்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- S. Ramakrishnan (1992), “விறைப்பு”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]