பணக்காரன்

Tamil

Etymology

From பணம் (paṇam, “money”) +‎ -காரன் (-kāraṉ, masculine suffix).

Pronunciation

IPA^(key): /pɐɳɐkːaːɾɐn/

Noun

பணக்காரன் • (paṇakkāraṉ)

a rich or wealthy man
Synonym: செல்வந்தன் (celvantaṉ)

Declension

ṉ-stem declension of பணக்காரன் (paṇakkāraṉ)
	singular	plural
nominative	பணக்காரன் paṇakkāraṉ	பணக்காரர்கள் paṇakkārarkaḷ
vocative	பணக்காரனே paṇakkāraṉē	பணக்காரர்களே paṇakkārarkaḷē
accusative	பணக்காரனை paṇakkāraṉai	பணக்காரர்களை paṇakkārarkaḷai
dative	பணக்காரனுக்கு paṇakkāraṉukku	பணக்காரர்களுக்கு paṇakkārarkaḷukku
benefactive	பணக்காரனுக்காக paṇakkāraṉukkāka	பணக்காரர்களுக்காக paṇakkārarkaḷukkāka
genitive 1	பணக்காரனுடைய paṇakkāraṉuṭaiya	பணக்காரர்களுடைய paṇakkārarkaḷuṭaiya
genitive 2	பணக்காரனின் paṇakkāraṉiṉ	பணக்காரர்களின் paṇakkārarkaḷiṉ
locative 1	பணக்காரனில் paṇakkāraṉil	பணக்காரர்களில் paṇakkārarkaḷil
locative 2	பணக்காரனிடம் paṇakkāraṉiṭam	பணக்காரர்களிடம் paṇakkārarkaḷiṭam
sociative 1	பணக்காரனோடு paṇakkāraṉōṭu	பணக்காரர்களோடு paṇakkārarkaḷōṭu
sociative 2	பணக்காரனுடன் paṇakkāraṉuṭaṉ	பணக்காரர்களுடன் paṇakkārarkaḷuṭaṉ
instrumental	பணக்காரனால் paṇakkāraṉāl	பணக்காரர்களால் paṇakkārarkaḷāl
ablative	பணக்காரனிலிருந்து paṇakkāraṉiliruntu	பணக்காரர்களிலிருந்து paṇakkārarkaḷiliruntu