செங்குத்து

Tamil

Etymology

From செங் (ceṅ, “straight, regular, correct, beautiful”) +‎ குத்து (kuttu, “perpendicularity”). Cognate with Malayalam ചെങ്കുത്ത് (ceṅkuttŭ).

Pronunciation

IPA^(key): /t͡ɕɛŋɡʊt̪ːʊ/, [sɛŋɡʊt̪ːɯ]

Noun

செங்குத்து • (ceṅkuttu)

steepness
a steep place; steep side of a mountain; precipice
(geometry) perpendicularity

Declension

u-stem declension of செங்குத்து (ceṅkuttu)
	singular	plural
nominative	செங்குத்து ceṅkuttu	செங்குத்துகள் ceṅkuttukaḷ
vocative	செங்குத்தே ceṅkuttē	செங்குத்துகளே ceṅkuttukaḷē
accusative	செங்குத்தை ceṅkuttai	செங்குத்துகளை ceṅkuttukaḷai
dative	செங்குத்துக்கு ceṅkuttukku	செங்குத்துகளுக்கு ceṅkuttukaḷukku
benefactive	செங்குத்துக்காக ceṅkuttukkāka	செங்குத்துகளுக்காக ceṅkuttukaḷukkāka
genitive 1	செங்குத்துடைய ceṅkuttuṭaiya	செங்குத்துகளுடைய ceṅkuttukaḷuṭaiya
genitive 2	செங்குத்தின் ceṅkuttiṉ	செங்குத்துகளின் ceṅkuttukaḷiṉ
locative 1	செங்குத்தில் ceṅkuttil	செங்குத்துகளில் ceṅkuttukaḷil
locative 2	செங்குத்திடம் ceṅkuttiṭam	செங்குத்துகளிடம் ceṅkuttukaḷiṭam
sociative 1	செங்குத்தோடு ceṅkuttōṭu	செங்குத்துகளோடு ceṅkuttukaḷōṭu
sociative 2	செங்குத்துடன் ceṅkuttuṭaṉ	செங்குத்துகளுடன் ceṅkuttukaḷuṭaṉ
instrumental	செங்குத்தால் ceṅkuttāl	செங்குத்துகளால் ceṅkuttukaḷāl
ablative	செங்குத்திலிருந்து ceṅkuttiliruntu	செங்குத்துகளிலிருந்து ceṅkuttukaḷiliruntu

Adjective forms of செங்குத்து
செங்குத்தான (ceṅkuttāṉa)
செங்குத்தாக (ceṅkuttāka)*
செங்குத்தாய் (ceṅkuttāy)*
* forms that may be used adverbially.

References

“செங்குத்து”, in அகராதி: தமிழ் → ஆங்கில அகரமுதலி [Agarathi: Tamil → English Dictionary], 2023
S. Ramakrishnan (1992), “செங்குத்து”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]