கூமுட்டை
Tamil
Etymology
Corruption of கூழ்முட்டை (kūḻmuṭṭai, “addled egg”), from கூழ் (kūḻ, “to become addled”) + முட்டை (muṭṭai, “egg”).
Pronunciation
- IPA(key): /kuːmʊʈːɐɪ̯/
Noun
கூமுட்டை • (kūmuṭṭai) c
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | கூமுட்டை kūmuṭṭai |
கூமுட்டைகள் kūmuṭṭaikaḷ |
| vocative | கூமுட்டையே kūmuṭṭaiyē |
கூமுட்டைகளே kūmuṭṭaikaḷē |
| accusative | கூமுட்டையை kūmuṭṭaiyai |
கூமுட்டைகளை kūmuṭṭaikaḷai |
| dative | கூமுட்டைக்கு kūmuṭṭaikku |
கூமுட்டைகளுக்கு kūmuṭṭaikaḷukku |
| benefactive | கூமுட்டைக்காக kūmuṭṭaikkāka |
கூமுட்டைகளுக்காக kūmuṭṭaikaḷukkāka |
| genitive 1 | கூமுட்டையுடைய kūmuṭṭaiyuṭaiya |
கூமுட்டைகளுடைய kūmuṭṭaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கூமுட்டையின் kūmuṭṭaiyiṉ |
கூமுட்டைகளின் kūmuṭṭaikaḷiṉ |
| locative 1 | கூமுட்டையில் kūmuṭṭaiyil |
கூமுட்டைகளில் kūmuṭṭaikaḷil |
| locative 2 | கூமுட்டையிடம் kūmuṭṭaiyiṭam |
கூமுட்டைகளிடம் kūmuṭṭaikaḷiṭam |
| sociative 1 | கூமுட்டையோடு kūmuṭṭaiyōṭu |
கூமுட்டைகளோடு kūmuṭṭaikaḷōṭu |
| sociative 2 | கூமுட்டையுடன் kūmuṭṭaiyuṭaṉ |
கூமுட்டைகளுடன் kūmuṭṭaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | கூமுட்டையால் kūmuṭṭaiyāl |
கூமுட்டைகளால் kūmuṭṭaikaḷāl |
| ablative | கூமுட்டையிலிருந்து kūmuṭṭaiyiliruntu |
கூமுட்டைகளிலிருந்து kūmuṭṭaikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “கூமுட்டை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press