காமன்

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /kaːmɐn/
  • Audio:(file)

Etymology 1

  • Etymology tree
    Proto-Indo-European *keh₂-
    Proto-Indo-European *-mos
    Proto-Indo-European *kóh₂mos
    Proto-Indo-Iranian *káHmas
    Sanskrit काम (kāma)
    Proto-Dravidian *-anṯu
    Tamil -அன் (-aṉ)
    Tamil காமன் (kāmaṉ)

    From Sanskrit काम (kāma) +‎ -அன் (-aṉ).

    Proper noun

    காமன் • (kāmaṉ)

    1. (Hinduism) the Hindu god of love (Kamadeva); Cupid
      Synonym: மன்மதன் (maṉmataṉ)
    2. (Buddhism) the Buddhistic god of evil
    3. (historical) a kind of masquerade dance
    Declension
    ṉ-stem declension of காமன் (kāmaṉ) (singular only)
    singular plural
    nominative காமன்
    kāmaṉ     		-
    vocative காமனே
    kāmaṉē     		-
    accusative காமனை
    kāmaṉai     		-
    dative காமனுக்கு
    kāmaṉukku     		-
    benefactive காமனுக்காக
    kāmaṉukkāka     		-
    genitive 1 காமனுடைய
    kāmaṉuṭaiya     		-
    genitive 2 காமனின்
    kāmaṉiṉ     		-
    locative 1 காமனில்
    kāmaṉil     		-
    locative 2 காமனிடம்
    kāmaṉiṭam     		-
    sociative 1 காமனோடு
    kāmaṉōṭu     		-
    sociative 2 காமனுடன்
    kāmaṉuṭaṉ     		-
    instrumental காமனால்
    kāmaṉāl     		-
    ablative காமனிலிருந்து
    kāmaṉiliruntu     		-

    Etymology 2

    From கா (kā, “forest, grove”) +‎ மன்னு (maṉṉu, “to persevere, remain”).

    Noun

    காமன் • (kāmaṉ)

    1. beetle (as it abides in a grove)
      Synonym: வண்டு (vaṇṭu)
    2. (obsolete) long pepper
      Synonym: திப்பலி (tippali)
    Declension
    Declension of காமன் (kāmaṉ)
    singular plural
    nominative காமன்
    kāmaṉ     		காமன்கள்
    kāmaṉkaḷ
    vocative காமனே
    kāmaṉē     		காமன்களே
    kāmaṉkaḷē
    accusative காமனை
    kāmaṉai     		காமன்களை
    kāmaṉkaḷai
    dative காமனுக்கு
    kāmaṉukku     		காமன்களுக்கு
    kāmaṉkaḷukku
    benefactive காமனுக்காக
    kāmaṉukkāka     		காமன்களுக்காக
    kāmaṉkaḷukkāka
    genitive 1 காமனுடைய
    kāmaṉuṭaiya     		காமன்களுடைய
    kāmaṉkaḷuṭaiya
    genitive 2 காமனின்
    kāmaṉiṉ     		காமன்களின்
    kāmaṉkaḷiṉ
    locative 1 காமனில்
    kāmaṉil     		காமன்களில்
    kāmaṉkaḷil
    locative 2 காமனிடம்
    kāmaṉiṭam     		காமன்களிடம்
    kāmaṉkaḷiṭam
    sociative 1 காமனோடு
    kāmaṉōṭu     		காமன்களோடு
    kāmaṉkaḷōṭu
    sociative 2 காமனுடன்
    kāmaṉuṭaṉ     		காமன்களுடன்
    kāmaṉkaḷuṭaṉ
    instrumental காமனால்
    kāmaṉāl     		காமன்களால்
    kāmaṉkaḷāl
    ablative காமனிலிருந்து
    kāmaṉiliruntu     		காமன்களிலிருந்து
    kāmaṉkaḷiliruntu

    Etymology 3

    From கா (kā, “forest, grove”) +‎ மன் (maṉ, “king”).

    Proper noun

    காமன் • (kāmaṉ) (Hinduism, poetic)

    1. Indra (the Lord of celestial grove)
      Synonym: இந்திரன் (intiraṉ)
    Declension
    ṉ-stem declension of காமன் (kāmaṉ) (singular only)
    singular plural
    nominative காமன்
    kāmaṉ     		-
    vocative காமனே
    kāmaṉē     		-
    accusative காமனை
    kāmaṉai     		-
    dative காமனுக்கு
    kāmaṉukku     		-
    benefactive காமனுக்காக
    kāmaṉukkāka     		-
    genitive 1 காமனுடைய
    kāmaṉuṭaiya     		-
    genitive 2 காமனின்
    kāmaṉiṉ     		-
    locative 1 காமனில்
    kāmaṉil     		-
    locative 2 காமனிடம்
    kāmaṉiṭam     		-
    sociative 1 காமனோடு
    kāmaṉōṭu     		-
    sociative 2 காமனுடன்
    kāmaṉuṭaṉ     		-
    instrumental காமனால்
    kāmaṉāl     		-
    ablative காமனிலிருந்து
    kāmaṉiliruntu     		-

    References

    • University of Madras (1924–1936), “காமன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.