ஏமாளி

Tamil

Etymology

Probably from ஏம (ēma, adjectival of ஏமம் (ēmam, illusion, bewilderment)) +‎ -ஆளி (-āḷi). Compare ஏமாறு (ēmāṟu). Cognate with Malayalam ഏമാളി (ēmāḷi).

Pronunciation

  • IPA(key): /eːmaːɭɪ/, [eːmaːɭi]

Noun

ஏமாளி • (ēmāḷi)

  1. one who is easily beguiled or duped; gullible person; sucker
  2. simpleton, dunce, fool

Declension

i-stem declension of ஏமாளி (ēmāḷi)
singular plural
nominative ஏமாளி
ēmāḷi
ஏமாளிகள்
ēmāḷikaḷ
vocative ஏமாளியே
ēmāḷiyē
ஏமாளிகளே
ēmāḷikaḷē
accusative ஏமாளியை
ēmāḷiyai
ஏமாளிகளை
ēmāḷikaḷai
dative ஏமாளிக்கு
ēmāḷikku
ஏமாளிகளுக்கு
ēmāḷikaḷukku
benefactive ஏமாளிக்காக
ēmāḷikkāka
ஏமாளிகளுக்காக
ēmāḷikaḷukkāka
genitive 1 ஏமாளியுடைய
ēmāḷiyuṭaiya
ஏமாளிகளுடைய
ēmāḷikaḷuṭaiya
genitive 2 ஏமாளியின்
ēmāḷiyiṉ
ஏமாளிகளின்
ēmāḷikaḷiṉ
locative 1 ஏமாளியில்
ēmāḷiyil
ஏமாளிகளில்
ēmāḷikaḷil
locative 2 ஏமாளியிடம்
ēmāḷiyiṭam
ஏமாளிகளிடம்
ēmāḷikaḷiṭam
sociative 1 ஏமாளியோடு
ēmāḷiyōṭu
ஏமாளிகளோடு
ēmāḷikaḷōṭu
sociative 2 ஏமாளியுடன்
ēmāḷiyuṭaṉ
ஏமாளிகளுடன்
ēmāḷikaḷuṭaṉ
instrumental ஏமாளியால்
ēmāḷiyāl
ஏமாளிகளால்
ēmāḷikaḷāl
ablative ஏமாளியிலிருந்து
ēmāḷiyiliruntu
ஏமாளிகளிலிருந்து
ēmāḷikaḷiliruntu

References