என்கை

Tamil

Verbal noun formed from என் (eṉ, “to say, utter”) +‎ -கை (-kai).

என்கை • (eṉkai)

ai-stem declension of என்கை (eṉkai) (singular only)
	singular	plural
nominative	என்கை eṉkai	-
vocative	என்கையே eṉkaiyē	-
accusative	என்கையை eṉkaiyai	-
dative	என்கைக்கு eṉkaikku	-
benefactive	என்கைக்காக eṉkaikkāka	-
genitive 1	என்கையுடைய eṉkaiyuṭaiya	-
genitive 2	என்கையின் eṉkaiyiṉ	-
locative 1	என்கையில் eṉkaiyil	-
locative 2	என்கையிடம் eṉkaiyiṭam	-
sociative 1	என்கையோடு eṉkaiyōṭu	-
sociative 2	என்கையுடன் eṉkaiyuṭaṉ	-
instrumental	என்கையால் eṉkaiyāl	-
ablative	என்கையிலிருந்து eṉkaiyiliruntu	-

University of Madras (1924–1936), “என்கை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press