அயலான்

Tamil

Etymology

From அயல் (ayal, foreign, distant) +‎ -ஆன் (-āṉ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɐjɐlaːn/

Noun

அயலான் • (ayalāṉ) (masculine)

  1. stranger
    Synonym: அந்நியன் (anniyaṉ)
  2. alien, extraterrestrial being
    Synonym: வேற்றுகிரகவாசி (vēṟṟukirakavāci)

Declension

ṉ-stem declension of அயலான் (ayalāṉ)
singular plural
nominative அயலான்
ayalāṉ
அயலார்கள்
ayalārkaḷ
vocative அயலானே
ayalāṉē
அயலார்களே
ayalārkaḷē
accusative அயலானை
ayalāṉai
அயலார்களை
ayalārkaḷai
dative அயலானுக்கு
ayalāṉukku
அயலார்களுக்கு
ayalārkaḷukku
benefactive அயலானுக்காக
ayalāṉukkāka
அயலார்களுக்காக
ayalārkaḷukkāka
genitive 1 அயலானுடைய
ayalāṉuṭaiya
அயலார்களுடைய
ayalārkaḷuṭaiya
genitive 2 அயலானின்
ayalāṉiṉ
அயலார்களின்
ayalārkaḷiṉ
locative 1 அயலானில்
ayalāṉil
அயலார்களில்
ayalārkaḷil
locative 2 அயலானிடம்
ayalāṉiṭam
அயலார்களிடம்
ayalārkaḷiṭam
sociative 1 அயலானோடு
ayalāṉōṭu
அயலார்களோடு
ayalārkaḷōṭu
sociative 2 அயலானுடன்
ayalāṉuṭaṉ
அயலார்களுடன்
ayalārkaḷuṭaṉ
instrumental அயலானால்
ayalāṉāl
அயலார்களால்
ayalārkaḷāl
ablative அயலானிலிருந்து
ayalāṉiliruntu
அயலார்களிலிருந்து
ayalārkaḷiliruntu

References