सूनु
See also: सूनू
Sanskrit
Alternative forms
Alternative scripts
- সূনু (Assamese script)
- ᬲᬹᬦᬸ (Balinese script)
- সূনু (Bengali script)
- 𑰭𑰳𑰡𑰲 (Bhaiksuki script)
- 𑀲𑀽𑀦𑀼 (Brahmi script)
- သူနု (Burmese script)
- સૂનુ (Gujarati script)
- ਸੂਨੁ (Gurmukhi script)
- 𑌸𑍂𑌨𑍁 (Grantha script)
- ꦱꦹꦤꦸ (Javanese script)
- 𑂮𑂴𑂢𑂳 (Kaithi script)
- ಸೂನು (Kannada script)
- សូនុ (Khmer script)
- ສູນຸ (Lao script)
- സൂനു (Malayalam script)
- ᠰᡠᡠᠨᡠ (Manchu script)
- 𑘭𑘴𑘡𑘳 (Modi script)
- ᠰᠤᠤᠨᠤ (Mongolian script)
- 𑧍𑧕𑧁𑧔 (Nandinagari script)
- 𑐳𑐹𑐣𑐸 (Newa script)
- ସୂନୁ (Odia script)
- ꢱꢹꢥꢸ (Saurashtra script)
- 𑆱𑆷𑆤𑆶 (Sharada script)
- 𑖭𑖳𑖡𑖲 (Siddham script)
- සූනු (Sinhalese script)
- 𑪁𑩒𑩛𑩯𑩒 (Soyombo script)
- 𑚨𑚱𑚝𑚰 (Takri script)
- ஸூநு (Tamil script)
- సూను (Telugu script)
- สูนุ (Thai script)
- སཱུ་ནུ (Tibetan script)
- 𑒮𑒴𑒢𑒳 (Tirhuta script)
- 𑨰𑨃𑨊𑨝𑨃 (Zanabazar Square script)
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /suː.nú/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /s̪uː.n̪u/
Etymology 1
Inherited from Proto-Indo-Aryan *suHnúṣ, from Proto-Indo-Iranian *suHnúš (compare Avestan 𐬵𐬎𐬥𐬎 (hunu)), from Proto-Indo-European *suHnús (compare Gothic 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃 (sunus), Lithuanian sūnùs, Old Church Slavonic сꙑнъ (synŭ), Old English sunu (whence English son)).
Noun
सूनु • (sūnú) stem, m
- son, child, offspring
- c. 1500 BCE – 1000 BCE, Ṛgveda 1.66.1b:
- रयिर्न चित्रा सूरो न सन्दृगायुर्न प्राणो नित्यो नसूनुः।
तक्वा न भूर्णिर्वना सिषक्ति पयो न धेनुः शुचिर्विभावा॥- rayirna citrā sūro na sandṛgāyurna prāṇo nityo nasūnuḥ.
takvā na bhūrṇirvanā siṣakti payo na dhenuḥ śucirvibhāvā. - LIKE the Sun's glance, like wealth of varied sort, like breath which is the life, like one's own son
Like a swift bird, a cow who yields her milk, pure and refulgent to the wood he speeds.
- rayirna citrā sūro na sandṛgāyurna prāṇo nityo nasūnuḥ.
- रयिर्न चित्रा सूरो न सन्दृगायुर्न प्राणो नित्यो नसूनुः।
- a younger brother
- a daughter's son
- W
- name of a rishi (having the patronymic आर्भव (ārbhava) or काश्यप (kāśyapa), author of RV. x, 176)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सूनुः (sūnúḥ) | सूनू (sūnū́) | सूनवः (sūnávaḥ) |
| accusative | सूनुम् (sūnúm) | सूनू (sūnū́) | सूनून् (sūnū́n) |
| instrumental | सूनुना (sūnúnā) सून्वा¹ (sūnvā́¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभिः (sūnúbhiḥ) |
| dative | सूनवे (sūnáve) सून्वे¹ (sūnvé¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| ablative | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| genitive | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनूनाम् (sūnūnā́m) |
| locative | सूनौ (sūnáu) | सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनुषु (sūnúṣu) |
| vocative | सूनो (sū́no) | सूनू (sū́nū) | सूनवः (sū́navaḥ) |
- ¹Vedic
Descendants
- Pali: सूनु (sūnu)
- Prakrit: सूणु (sūṇu)
Noun
सूनु • (sūnú) stem, f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सूनुः (sūnúḥ) | सूनू (sūnū́) | सूनवः (sūnávaḥ) |
| accusative | सूनुम् (sūnúm) | सूनू (sūnū́) | सूनूः (sūnū́ḥ) |
| instrumental | सून्वा (sūnvā́) | सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभिः (sūnúbhiḥ) |
| dative | सूनवे (sūnáve) सून्वै¹ (sūnvái¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| ablative | सूनोः (sūnóḥ) सून्वाः¹ (sūnvā́ḥ¹) सून्वै² (sūnvái²) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| genitive | सूनोः (sūnóḥ) सून्वाः¹ (sūnvā́ḥ¹) सून्वै² (sūnvái²) |
सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनूनाम् (sūnūnā́m) |
| locative | सूनौ (sūnáu) सून्वाम्¹ (sūnvā́m¹) |
सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनुषु (sūnúṣu) |
| vocative | सूनो (sū́no) | सूनू (sū́nū) | सूनवः (sū́navaḥ) |
- ¹Later Sanskrit
- ²Brāhmaṇas
Descendants
Etymology 2
From सू (√sū, “to beget”) + -नु (-nú). Ultimately from Proto-Indo-European *sewH- (“to beget (a child)”). Compare with Etymology 1 above.
Noun
सूनु • (sūnú) stem, m
- one who presses out or extracts the soma-juice
- Synonym: सोतृ (sotṛ)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सूनुः (sūnúḥ) | सूनू (sūnū́) | सूनवः (sūnávaḥ) |
| accusative | सूनुम् (sūnúm) | सूनू (sūnū́) | सूनून् (sūnū́n) |
| instrumental | सूनुना (sūnúnā) सून्वा¹ (sūnvā́¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभिः (sūnúbhiḥ) |
| dative | सूनवे (sūnáve) सून्वे¹ (sūnvé¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| ablative | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| genitive | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनूनाम् (sūnūnā́m) |
| locative | सूनौ (sūnáu) | सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनुषु (sūnúṣu) |
| vocative | सूनो (sū́no) | सूनू (sū́nū) | सूनवः (sū́navaḥ) |
- ¹Vedic
Etymology 3
From सू (√sū, “to incite”) + -नु (-nú).
Noun
सूनु • (sūnu) stem, m
- one who urges or incites, an inciter (Sāy. on RV. i, 103, 4)
- (lexicographically) the sun
- Synonym: सवितृ (savitṛ))
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सूनुः (sūnúḥ) | सूनू (sūnū́) | सूनवः (sūnávaḥ) |
| accusative | सूनुम् (sūnúm) | सूनू (sūnū́) | सूनून् (sūnū́n) |
| instrumental | सूनुना (sūnúnā) सून्वा¹ (sūnvā́¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभिः (sūnúbhiḥ) |
| dative | सूनवे (sūnáve) सून्वे¹ (sūnvé¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| ablative | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सूनुभ्याम् (sūnúbhyām) | सूनुभ्यः (sūnúbhyaḥ) |
| genitive | सूनोः (sūnóḥ) सून्वः¹ (sūnváḥ¹) |
सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनूनाम् (sūnūnā́m) |
| locative | सूनौ (sūnáu) | सून्वोः (sūnvóḥ) | सूनुषु (sūnúṣu) |
| vocative | सूनो (sū́no) | सूनू (sū́nū) | सूनवः (sū́navaḥ) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899), “सूनु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1240.