मिहिर

Sanskrit

Alternative forms

Etymology

Derived from Middle Persian mtr' (/⁠Mihr⁠/). Doublet of मित्र (mitra).

Pronunciation

Noun

मिहिर • (mihira) stemm

  1. sun
    Synonym: सूर्य (sūrya)

Declension

Masculine a-stem declension of मिहिर
singular dual plural
nominative मिहिरः (mihiraḥ) मिहिरौ (mihirau)
मिहिरा¹ (mihirā¹)
मिहिराः (mihirāḥ)
मिहिरासः¹ (mihirāsaḥ¹)
accusative मिहिरम् (mihiram) मिहिरौ (mihirau)
मिहिरा¹ (mihirā¹)
मिहिरान् (mihirān)
instrumental मिहिरेण (mihireṇa) मिहिराभ्याम् (mihirābhyām) मिहिरैः (mihiraiḥ)
मिहिरेभिः¹ (mihirebhiḥ¹)
dative मिहिराय (mihirāya) मिहिराभ्याम् (mihirābhyām) मिहिरेभ्यः (mihirebhyaḥ)
ablative मिहिरात् (mihirāt) मिहिराभ्याम् (mihirābhyām) मिहिरेभ्यः (mihirebhyaḥ)
genitive मिहिरस्य (mihirasya) मिहिरयोः (mihirayoḥ) मिहिराणाम् (mihirāṇām)
locative मिहिरे (mihire) मिहिरयोः (mihirayoḥ) मिहिरेषु (mihireṣu)
vocative मिहिर (mihira) मिहिरौ (mihirau)
मिहिरा¹ (mihirā¹)
मिहिराः (mihirāḥ)
मिहिरासः¹ (mihirāsaḥ¹)
  • ¹Vedic