کویماک

Chagatai

Etymology

Inherited from Khorezmian Turkic کویماک (kwymʾk /⁠köymäk⁠/), from Karakhanid كُيْماكْ (kuymʾk /⁠köymek⁠/), from Proto-Turkic *köń-. Cognate with Turkish göymek, Salar köygüsi

Noun

کویماک • (kwymāk /köymäk/) (plural کویماک‌لار (/⁠köymäklär⁠/))

  1. verbal noun of کویماک (kwymāk): burning

Verb

کویماک • (kwymāk /köymäk, küymäk/) (third-person singular aorist کویار (/⁠köyär⁠/))

  1. (intransitive) to burn, catch fire, combust, ignite
    Synonym: یانماق (yānmāq /⁠yanmaq⁠/)
    Antonyms: یاقماق (yāqmāq /⁠yaqmaq⁠/), اورتاماک (ʾwrtāmāk /⁠örtämäk⁠/)
    • 1429, Yusuf Emiri, دهنامه, line 257:
      میم اول آی مین که کوندور فرقتیمدا
      کویار ایچی و یول تاپماس قاتیمدا
      mym ʾwl ʾāy myn kh kwndwr frqtymdā
      kwyār ʾyčy w ywl tāpmās qātymdā
      /men ol ay men ki kündür firqatımda
      köyär iči vü yol tapmas qatımda
      /
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (figurative, intransitive) to suffer, sorrow

Derived terms

  • ایتاکی کویماک (ʾytāky kwymāk /⁠etäki köymäk⁠/, to feel hurt, literally for one's skirt to catch fire)
  • کونکلی کویماک (kwnkly kwymāk /⁠köŋli köymäk⁠/, to feel sad for, literally for one's heart to burn)
  • کویانماک (kwyānmāk /⁠köyänmäk⁠/, to be burnt)
  • کویدورماک (kwydwrmāk /⁠köydürmäk⁠/, to burn)
  • کویلانماک (kwylānmāk /⁠köylänmäk⁠/, to be disturbed by the heat)
  • کویماس (kwymās /⁠köymäs⁠/, inflammable)
  • کویورماک (kwywrmāk /⁠köyürmäk⁠/, to burn)
  • کویوشماک (kwywšmāk /⁠köyüšmäk⁠/)
  • کویوک (kwywk /⁠köyük, köyüg⁠/, burn, burnt)
  • کویکوچی (kwykwčy /⁠köygüči⁠/, flammable)

Descendants

  • Uyghur: كۆيمەك (köymek)
  • Uzbek: kuymoq

Further reading