چنگال

See also: چنكال

Mazanderani

Etymology

Bailey derives from Proto-Iranian *čak- (“be pointed, horned”). Compare Persian چندر, Persian چغندر

Noun

چنگال (lave)

  1. beet

Persian

FWOTD – 13 October 2021
Regional synonyms of "fork"
Dari پنجه
Iranian Persian چنگال
Tajik панҷа

Etymology

  • Etymology tree
    Proto-Indo-European *keng-
    Persian چنگ (čang)
    Persian ـال (-âl)
    Persian چنگال

    By surface analysis, چنگ (čang, “claw”) +‎ ـال (âl, “-like”).

    Pronunciation

     
    • (Dari, formal) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɑ́ːl]
      • (Kabuli) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɑ́ːl]
      • (Hazaragi) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɔ́ːl̥]

    Readings
    Classical reading? čangāl
    Dari reading? čangāl
    Iranian reading? čangâl
    Tajik reading? čangol
    • Audio (Iran):(file)

    Noun

    چنگال • (čangāl / čangâl) (plural چنگال‌ها (čangāl-hā / čangâl-hâ), Tajik spelling чангол)

    1. fork
    2. hook
    3. claw, talon
      • c. 1260, Rumi, “3:3984”, in The Masnavi:
        گربه مرگست و مرض چنگال او، می‌زند بر مرغ و پر و بال او.
        gurba marg-ast u maraz čangāl-i ō, mē-zanad bar murġ u par u bāl-i ō.
        the cat is death and disease is its claws; it strikes the bird, and its feathers and wings.
        (Classical Transliteration)

    Inflection

    Basic forms of چنگال
    singular plural
    bare چنگال (čangâl) چنگال‌ها، چنگالا△ (čangâl-hấ, čangâlấ△)
    definitive direct object چنگال را، چنگال رو△ (čangâl râ, čangâlo△) چنگال‌ها را، چنگالا رو△ (čangâl-hấ râ, čangâlấ ro△)
    ezâfe چنگال (čangâl-e) چنگال‌های، چنگالای△ (čangâl-hấ-ye, čangâlấ-ye△)
    marked indefinite
    or relative definite     		چنگالی (čangâl-i) چنگال‌هایی، چنگالایی△ (čangâlấn-i, čangâl-hấ-i, čangâlấi△)

    △ Colloquial.

    Possessive forms of چنگال
    singular plural
    1st person singular
    (“my”)     		چنگالم (čangâlam) چنگال‌هایم، چنگال‌هام، چنگالام△ (čangâl-hấyam, čangâlấm△)
    2nd person singular
    (“your”)     		چنگالت (čangâlat, čangâlet△) چنگال‌هایت، چنگال‌هات، چنگالات△ (čangâl-hấyat, čangâlất△)
    3rd person singular
    (“his, her, its”)     		چنگالش (čangâlaš, čangâleš△) چنگال‌هایش، چنگال‌هاش، چنگالاش△ (čangâl-hấyaš, čangâlấš△)
    1st person plural
    (“our”)     		چنگالمان، چنگالمون△ (čangâlemân, čangâlemun△) چنگال‌هایمان، چنگال‌هامون، چنگالامون△ (čangâl-hấyemân, čangâlấmun△)
    2nd person plural
    (“your”)     		چنگالتان، چنگالتون△ (čangâletân, čangâletun△) چنگال‌هایتان، چنگال‌هاتون، چنگالاتون△ (čangâl-hấyetân, čangâlấtun△)
    3rd person plural
    (“their”)     		چنگالشان، چنگالشون△ (čangâlešân, čangâlešun△) چنگال‌هایشان، چنگال‌هاشون، چنگالاشون△ (čangâl-hấyešân, čangâlấšun△)

    △ Colloquial.

    Descendants

    Urdu

    Etymology

    Borrowed from Classical Persian چنگال (čangāl).

    Pronunciation

    Noun

    چَن٘گال • (caṅgāl) m (Hindi spelling चंगाल)

    1. claw (of a hunting animal); talon (of a bird)
      Synonym: پَنجا (pañjā)

    Declension

    Declension of چنگال
    singular plural
    direct چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گال (caṅgāl)
    oblique چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گالوں (caṅgālõ)
    vocative چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گالو (caṅgālo)

    Further reading

    • “چنگال”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
    • “چَن٘گال”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
    • Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “چنگل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
    • Platts, John T. (1884), “چنگال”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.