قلاغی
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *kïlagu (“cutting edge”); cognate with Azerbaijani qılov, Bashkir ҡылау (qılaw), Kazakh қылау (qylau), Kumyk къылав (qılaw), Southern Altai кылаҥыр (kïlaŋïr) and Tatar кылау (qılaw).
Noun
قلاغی • (kılağı)
- cutting edge, the sharp edge of the blade of a knife or other cutting tool
Derived terms
- قلاغی ویرمك (kılağı virmek, “to put a cutting edge to a tool”)
- قلاغیسز (kılağısız, “blunt, dull”)
- قلاغیلو (kılağılı, “very sharp, keen”)
Descendants
- Turkish: kılağı
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “kılağı1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2599
- Hindoglu, Artin (1838), “قلاغی”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 368a
- Kélékian, Diran (1911), “قلاغی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 967
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Acies”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 14
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “قلاغی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3739
- Nişanyan, Sevan (2002–), “kılağı”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “قلاغی”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1468