قاكلی
Ottoman Turkish
Alternative forms
- قاكلو (kañlı)
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish قكل (qaŋlı, qaŋıl), قاكلو (qaŋlu), from Proto-Turkic *kaŋlï, ultimately from Tocharian A klānk- (“to ride”). Cognate with Khakas хаңаа (xañaa), Old Uyghur 𐽲𐽰𐽺𐽷𐾁𐽶 (kaŋlï), Salar gañli, Shor қаңаа (qaŋā) and Turkmen gaňňa.
Noun
قاكلی • (kañlı)
Descendants
- Turkish: kağnı
Further reading
click to expand
- Çağbayır, Yaşar (2007), “kağnı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2333
- Hindoglu, Artin (1838), “قاكلو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 351b
- Kélékian, Diran (1911), “قاكلی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 932
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Cisium”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 186
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “قاكلو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3591
- Nişanyan, Sevan (2002–), “kağnı”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “قاكلی”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1419
- “kanlı”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[6] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977