عقل

Arabic

Root
ع ق ل (ʕ q l)
12 terms

Etymology 1.1

  • Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to be reasonable) (form I)
    2. understanding, reason, wisdom, sound judgment, sense
      حَدِّثِ الْعَاقِلَ بِمَا لَا يَلِيقُ، فَإِنْ صَدَّقَ فَلَا عَقْلَ لَهُ.
      ḥaddiṯi l-ʕāqila bimā lā yalīqu, faʔin ṣaddaqa falā ʕaqla lahu.
      Tell the intelligent man what does not befit him and if he deems it credible he has no sense.
    3. mind, intellect
    4. (Christianity) Holy Ghost
    Declension
    Declension of noun عَقْل (ʕaql)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقْل
    ʕaql
    الْعَقْل
    al-ʕaql
    عَقْل
    ʕaql
    nominative عَقْلٌ
    ʕaqlun
    الْعَقْلُ
    al-ʕaqlu
    عَقْلُ
    ʕaqlu
    accusative عَقْلًا
    ʕaqlan
    الْعَقْلَ
    al-ʕaqla
    عَقْلَ
    ʕaqla
    genitive عَقْلٍ
    ʕaqlin
    الْعَقْلِ
    al-ʕaqli
    عَقْلِ
    ʕaqli
    dual indefinite definite construct
    informal عَقْلَيْن
    ʕaqlayn
    الْعَقْلَيْن
    al-ʕaqlayn
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    nominative عَقْلَانِ
    ʕaqlāni
    الْعَقْلَانِ
    al-ʕaqlāni
    عَقْلَا
    ʕaqlā
    accusative عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    genitive عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal عُقُول
    ʕuqūl
    الْعُقُول
    al-ʕuqūl
    عُقُول
    ʕuqūl
    nominative عُقُولٌ
    ʕuqūlun
    الْعُقُولُ
    al-ʕuqūlu
    عُقُولُ
    ʕuqūlu
    accusative عُقُولًا
    ʕuqūlan
    الْعُقُولَ
    al-ʕuqūla
    عُقُولَ
    ʕuqūla
    genitive عُقُولٍ
    ʕuqūlin
    الْعُقُولِ
    al-ʕuqūli
    عُقُولِ
    ʕuqūli
    Descendants
    • Gulf Arabic: عقل (ʕagiḷ)
    • Maltese: għaqal
    • Adyghe: акъыл (aqəl)
    • Azerbaijani: ağıl
    • Bashkir: аҡыл (aqıl)
    • Crimean Tatar: aqıl
    • Gagauz: akıl
    • Kabardian: акъыл (aqəl)
    • Karakalpak: aqıl
    • Kazakh: ақыл (aqyl)
    • Khakas: ағыл (ağıl)
    • Khalaj: aqıl
    • Northern Kurdish: aqil
      Lishana Deni: עאקל (‘āqəl, mind, intelligence, wisdom)
    • Kyrgyz: акыл (akıl)
    • Malay: akal
    • Nogai: акъыл (ak”ıl)
    • Ottoman Turkish: عقل (ʼakl, ʼakıl)
    • Classical Persian: عقل ('aql) (see there for further descendants)
    • Shor: ағыл
    • Swahili: akili
    • Sylheti: ꠀꠇꠟ (axol)
    • Tatar: акыл (aqıl)
    • Turkmen: akyl
    • Talysh: ağl
    • Uzbek: aql
    • Zazaki: aqil

    Etymology 1.2

  • Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qa.la/

    Verb

    عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

    1. to be reasonable, to make sense
    Conjugation
    Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقْل
    ʕaql
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاقِل
    ʕāqil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَعْقُول
    maʕqūl
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَلْتُ
    ʕaqaltu
    عَقَلْتَ
    ʕaqalta
    عَقَلَ
    ʕaqala
    عَقَلْتُمَا
    ʕaqaltumā
    عَقَلَا
    ʕaqalā
    عَقَلْنَا
    ʕaqalnā
    عَقَلْتُمْ
    ʕaqaltum
    عَقَلُوا
    ʕaqalū
    f عَقَلْتِ
    ʕaqalti
    عَقَلَتْ
    ʕaqalat
    عَقَلَتَا
    ʕaqalatā
    عَقَلْتُنَّ
    ʕaqaltunna
    عَقَلْنَ
    ʕaqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقِلُ
    ʔaʕqilu
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    يَعْقِلُ
    yaʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    يَعْقِلَانِ
    yaʕqilāni
    نَعْقِلُ
    naʕqilu
    تَعْقِلُونَ
    taʕqilūna
    يَعْقِلُونَ
    yaʕqilūna
    f تَعْقِلِينَ
    taʕqilīna
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقِلَ
    ʔaʕqila
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    يَعْقِلَ
    yaʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلَ
    naʕqila
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقِلْ
    ʔaʕqil
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    يَعْقِلْ
    yaʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلْ
    naʕqil
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقِلْ
    iʕqil
    اِعْقِلَا
    iʕqilā
    اِعْقِلُوا
    iʕqilū
    f اِعْقِلِي
    iʕqilī
    اِعْقِلْنَ
    iʕqilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُقِلْتُ
    ʕuqiltu
    عُقِلْتَ
    ʕuqilta
    عُقِلَ
    ʕuqila
    عُقِلْتُمَا
    ʕuqiltumā
    عُقِلَا
    ʕuqilā
    عُقِلْنَا
    ʕuqilnā
    عُقِلْتُمْ
    ʕuqiltum
    عُقِلُوا
    ʕuqilū
    f عُقِلْتِ
    ʕuqilti
    عُقِلَتْ
    ʕuqilat
    عُقِلَتَا
    ʕuqilatā
    عُقِلْتُنَّ
    ʕuqiltunna
    عُقِلْنَ
    ʕuqilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْقَلُ
    ʔuʕqalu
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    يُعْقَلُ
    yuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    يُعْقَلَانِ
    yuʕqalāni
    نُعْقَلُ
    nuʕqalu
    تُعْقَلُونَ
    tuʕqalūna
    يُعْقَلُونَ
    yuʕqalūna
    f تُعْقَلِينَ
    tuʕqalīna
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْقَلَ
    ʔuʕqala
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    يُعْقَلَ
    yuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلَ
    nuʕqala
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْقَلْ
    ʔuʕqal
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    يُعْقَلْ
    yuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلْ
    nuʕqal
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna

    Etymology 1.3

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaq.qa.la/

    Verb

    عَقَّلَ • (ʕaqqala) II (non-past يُعَقِّلُ (yuʕaqqilu), verbal noun تَعْقِيل (taʕqīl))

    1. to make reasonable
    Conjugation
    Conjugation of عَقَّلَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْقِيل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَعْقِيل
    taʕqīl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُعَقِّل
    muʕaqqil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُعَقَّل
    muʕaqqal
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَّلْتُ
    ʕaqqaltu
    عَقَّلْتَ
    ʕaqqalta
    عَقَّلَ
    ʕaqqala
    عَقَّلْتُمَا
    ʕaqqaltumā
    عَقَّلَا
    ʕaqqalā
    عَقَّلْنَا
    ʕaqqalnā
    عَقَّلْتُمْ
    ʕaqqaltum
    عَقَّلُوا
    ʕaqqalū
    f عَقَّلْتِ
    ʕaqqalti
    عَقَّلَتْ
    ʕaqqalat
    عَقَّلَتَا
    ʕaqqalatā
    عَقَّلْتُنَّ
    ʕaqqaltunna
    عَقَّلْنَ
    ʕaqqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعَقِّلُ
    ʔuʕaqqilu
    تُعَقِّلُ
    tuʕaqqilu
    يُعَقِّلُ
    yuʕaqqilu
    تُعَقِّلَانِ
    tuʕaqqilāni
    يُعَقِّلَانِ
    yuʕaqqilāni
    نُعَقِّلُ
    nuʕaqqilu
    تُعَقِّلُونَ
    tuʕaqqilūna
    يُعَقِّلُونَ
    yuʕaqqilūna
    f تُعَقِّلِينَ
    tuʕaqqilīna
    تُعَقِّلُ
    tuʕaqqilu
    تُعَقِّلَانِ
    tuʕaqqilāni
    تُعَقِّلْنَ
    tuʕaqqilna
    يُعَقِّلْنَ
    yuʕaqqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعَقِّلَ
    ʔuʕaqqila
    تُعَقِّلَ
    tuʕaqqila
    يُعَقِّلَ
    yuʕaqqila
    تُعَقِّلَا
    tuʕaqqilā
    يُعَقِّلَا
    yuʕaqqilā
    نُعَقِّلَ
    nuʕaqqila
    تُعَقِّلُوا
    tuʕaqqilū
    يُعَقِّلُوا
    yuʕaqqilū
    f تُعَقِّلِي
    tuʕaqqilī
    تُعَقِّلَ
    tuʕaqqila
    تُعَقِّلَا
    tuʕaqqilā
    تُعَقِّلْنَ
    tuʕaqqilna
    يُعَقِّلْنَ
    yuʕaqqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعَقِّلْ
    ʔuʕaqqil
    تُعَقِّلْ
    tuʕaqqil
    يُعَقِّلْ
    yuʕaqqil
    تُعَقِّلَا
    tuʕaqqilā
    يُعَقِّلَا
    yuʕaqqilā
    نُعَقِّلْ
    nuʕaqqil
    تُعَقِّلُوا
    tuʕaqqilū
    يُعَقِّلُوا
    yuʕaqqilū
    f تُعَقِّلِي
    tuʕaqqilī
    تُعَقِّلْ
    tuʕaqqil
    تُعَقِّلَا
    tuʕaqqilā
    تُعَقِّلْنَ
    tuʕaqqilna
    يُعَقِّلْنَ
    yuʕaqqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m عَقِّلْ
    ʕaqqil
    عَقِّلَا
    ʕaqqilā
    عَقِّلُوا
    ʕaqqilū
    f عَقِّلِي
    ʕaqqilī
    عَقِّلْنَ
    ʕaqqilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُقِّلْتُ
    ʕuqqiltu
    عُقِّلْتَ
    ʕuqqilta
    عُقِّلَ
    ʕuqqila
    عُقِّلْتُمَا
    ʕuqqiltumā
    عُقِّلَا
    ʕuqqilā
    عُقِّلْنَا
    ʕuqqilnā
    عُقِّلْتُمْ
    ʕuqqiltum
    عُقِّلُوا
    ʕuqqilū
    f عُقِّلْتِ
    ʕuqqilti
    عُقِّلَتْ
    ʕuqqilat
    عُقِّلَتَا
    ʕuqqilatā
    عُقِّلْتُنَّ
    ʕuqqiltunna
    عُقِّلْنَ
    ʕuqqilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعَقَّلُ
    ʔuʕaqqalu
    تُعَقَّلُ
    tuʕaqqalu
    يُعَقَّلُ
    yuʕaqqalu
    تُعَقَّلَانِ
    tuʕaqqalāni
    يُعَقَّلَانِ
    yuʕaqqalāni
    نُعَقَّلُ
    nuʕaqqalu
    تُعَقَّلُونَ
    tuʕaqqalūna
    يُعَقَّلُونَ
    yuʕaqqalūna
    f تُعَقَّلِينَ
    tuʕaqqalīna
    تُعَقَّلُ
    tuʕaqqalu
    تُعَقَّلَانِ
    tuʕaqqalāni
    تُعَقَّلْنَ
    tuʕaqqalna
    يُعَقَّلْنَ
    yuʕaqqalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعَقَّلَ
    ʔuʕaqqala
    تُعَقَّلَ
    tuʕaqqala
    يُعَقَّلَ
    yuʕaqqala
    تُعَقَّلَا
    tuʕaqqalā
    يُعَقَّلَا
    yuʕaqqalā
    نُعَقَّلَ
    nuʕaqqala
    تُعَقَّلُوا
    tuʕaqqalū
    يُعَقَّلُوا
    yuʕaqqalū
    f تُعَقَّلِي
    tuʕaqqalī
    تُعَقَّلَ
    tuʕaqqala
    تُعَقَّلَا
    tuʕaqqalā
    تُعَقَّلْنَ
    tuʕaqqalna
    يُعَقَّلْنَ
    yuʕaqqalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعَقَّلْ
    ʔuʕaqqal
    تُعَقَّلْ
    tuʕaqqal
    يُعَقَّلْ
    yuʕaqqal
    تُعَقَّلَا
    tuʕaqqalā
    يُعَقَّلَا
    yuʕaqqalā
    نُعَقَّلْ
    nuʕaqqal
    تُعَقَّلُوا
    tuʕaqqalū
    يُعَقَّلُوا
    yuʕaqqalū
    f تُعَقَّلِي
    tuʕaqqalī
    تُعَقَّلْ
    tuʕaqqal
    تُعَقَّلَا
    tuʕaqqalā
    تُعَقَّلْنَ
    tuʕaqqalna
    يُعَقَّلْنَ
    yuʕaqqalna

    Etymology 2.1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. asylum
    2. fortress
    Declension
    Declension of noun عَقْل (ʕaql)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقْل
    ʕaql
    الْعَقْل
    al-ʕaql
    عَقْل
    ʕaql
    nominative عَقْلٌ
    ʕaqlun
    الْعَقْلُ
    al-ʕaqlu
    عَقْلُ
    ʕaqlu
    accusative عَقْلًا
    ʕaqlan
    الْعَقْلَ
    al-ʕaqla
    عَقْلَ
    ʕaqla
    genitive عَقْلٍ
    ʕaqlin
    الْعَقْلِ
    al-ʕaqli
    عَقْلِ
    ʕaqli
    dual indefinite definite construct
    informal عَقْلَيْن
    ʕaqlayn
    الْعَقْلَيْن
    al-ʕaqlayn
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    nominative عَقْلَانِ
    ʕaqlāni
    الْعَقْلَانِ
    al-ʕaqlāni
    عَقْلَا
    ʕaqlā
    accusative عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    genitive عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal عُقُول
    ʕuqūl
    الْعُقُول
    al-ʕuqūl
    عُقُول
    ʕuqūl
    nominative عُقُولٌ
    ʕuqūlun
    الْعُقُولُ
    al-ʕuqūlu
    عُقُولُ
    ʕuqūlu
    accusative عُقُولًا
    ʕuqūlan
    الْعُقُولَ
    al-ʕuqūla
    عُقُولَ
    ʕuqūla
    genitive عُقُولٍ
    ʕuqūlin
    الْعُقُولِ
    al-ʕuqūli
    عُقُولِ
    ʕuqūli

    Etymology 2.2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qa.la/

    Verb

    عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقَل (ʕaqal) or عُقُول (ʕuqūl))

    1. to make oneself inaccessible in a high mountain, to betake oneself for refuge
    Conjugation
    Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, no passive, verbal nouns عَقَل, عُقُول)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقَل, عُقُول
    ʕaqal, ʕuqūl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاقِل
    ʕāqil
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَلْتُ
    ʕaqaltu
    عَقَلْتَ
    ʕaqalta
    عَقَلَ
    ʕaqala
    عَقَلْتُمَا
    ʕaqaltumā
    عَقَلَا
    ʕaqalā
    عَقَلْنَا
    ʕaqalnā
    عَقَلْتُمْ
    ʕaqaltum
    عَقَلُوا
    ʕaqalū
    f عَقَلْتِ
    ʕaqalti
    عَقَلَتْ
    ʕaqalat
    عَقَلَتَا
    ʕaqalatā
    عَقَلْتُنَّ
    ʕaqaltunna
    عَقَلْنَ
    ʕaqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقِلُ
    ʔaʕqilu
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    يَعْقِلُ
    yaʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    يَعْقِلَانِ
    yaʕqilāni
    نَعْقِلُ
    naʕqilu
    تَعْقِلُونَ
    taʕqilūna
    يَعْقِلُونَ
    yaʕqilūna
    f تَعْقِلِينَ
    taʕqilīna
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقِلَ
    ʔaʕqila
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    يَعْقِلَ
    yaʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلَ
    naʕqila
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقِلْ
    ʔaʕqil
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    يَعْقِلْ
    yaʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلْ
    naʕqil
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقِلْ
    iʕqil
    اِعْقِلَا
    iʕqilā
    اِعْقِلُوا
    iʕqilū
    f اِعْقِلِي
    iʕqilī
    اِعْقِلْنَ
    iʕqilna

    Etymology 2.3

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qal/

    Noun

    عَقَل • (ʕaqalm

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to find refuge in a high mountain) (form I)
    Declension
    Declension of noun عَقَل (ʕaqal)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقَل
    ʕaqal
    الْعَقَل
    al-ʕaqal
    عَقَل
    ʕaqal
    nominative عَقَلٌ
    ʕaqalun
    الْعَقَلُ
    al-ʕaqalu
    عَقَلُ
    ʕaqalu
    accusative عَقَلًا
    ʕaqalan
    الْعَقَلَ
    al-ʕaqala
    عَقَلَ
    ʕaqala
    genitive عَقَلٍ
    ʕaqalin
    الْعَقَلِ
    al-ʕaqali
    عَقَلِ
    ʕaqali

    Etymology 3.1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to renounce revenge for wergild) (form I)
    2. bloodwite, wergild, blood money
    Declension
    Declension of noun عَقْل (ʕaql)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقْل
    ʕaql
    الْعَقْل
    al-ʕaql
    عَقْل
    ʕaql
    nominative عَقْلٌ
    ʕaqlun
    الْعَقْلُ
    al-ʕaqlu
    عَقْلُ
    ʕaqlu
    accusative عَقْلًا
    ʕaqlan
    الْعَقْلَ
    al-ʕaqla
    عَقْلَ
    ʕaqla
    genitive عَقْلٍ
    ʕaqlin
    الْعَقْلِ
    al-ʕaqli
    عَقْلِ
    ʕaqli
    dual indefinite definite construct
    informal عَقْلَيْن
    ʕaqlayn
    الْعَقْلَيْن
    al-ʕaqlayn
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    nominative عَقْلَانِ
    ʕaqlāni
    الْعَقْلَانِ
    al-ʕaqlāni
    عَقْلَا
    ʕaqlā
    accusative عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    genitive عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal عُقُول
    ʕuqūl
    الْعُقُول
    al-ʕuqūl
    عُقُول
    ʕuqūl
    nominative عُقُولٌ
    ʕuqūlun
    الْعُقُولُ
    al-ʕuqūlu
    عُقُولُ
    ʕuqūlu
    accusative عُقُولًا
    ʕuqūlan
    الْعُقُولَ
    al-ʕuqūla
    عُقُولَ
    ʕuqūla
    genitive عُقُولٍ
    ʕuqūlin
    الْعُقُولِ
    al-ʕuqūli
    عُقُولِ
    ʕuqūli

    Etymology 3.2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qa.la/

    Verb

    عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

    1. to renounce revenge for wergild, to relinquish retaliation of blood
    Conjugation
    Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقْل
    ʕaql
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاقِل
    ʕāqil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَعْقُول
    maʕqūl
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَلْتُ
    ʕaqaltu
    عَقَلْتَ
    ʕaqalta
    عَقَلَ
    ʕaqala
    عَقَلْتُمَا
    ʕaqaltumā
    عَقَلَا
    ʕaqalā
    عَقَلْنَا
    ʕaqalnā
    عَقَلْتُمْ
    ʕaqaltum
    عَقَلُوا
    ʕaqalū
    f عَقَلْتِ
    ʕaqalti
    عَقَلَتْ
    ʕaqalat
    عَقَلَتَا
    ʕaqalatā
    عَقَلْتُنَّ
    ʕaqaltunna
    عَقَلْنَ
    ʕaqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقِلُ
    ʔaʕqilu
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    يَعْقِلُ
    yaʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    يَعْقِلَانِ
    yaʕqilāni
    نَعْقِلُ
    naʕqilu
    تَعْقِلُونَ
    taʕqilūna
    يَعْقِلُونَ
    yaʕqilūna
    f تَعْقِلِينَ
    taʕqilīna
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقِلَ
    ʔaʕqila
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    يَعْقِلَ
    yaʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلَ
    naʕqila
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقِلْ
    ʔaʕqil
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    يَعْقِلْ
    yaʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلْ
    naʕqil
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقِلْ
    iʕqil
    اِعْقِلَا
    iʕqilā
    اِعْقِلُوا
    iʕqilū
    f اِعْقِلِي
    iʕqilī
    اِعْقِلْنَ
    iʕqilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُقِلْتُ
    ʕuqiltu
    عُقِلْتَ
    ʕuqilta
    عُقِلَ
    ʕuqila
    عُقِلْتُمَا
    ʕuqiltumā
    عُقِلَا
    ʕuqilā
    عُقِلْنَا
    ʕuqilnā
    عُقِلْتُمْ
    ʕuqiltum
    عُقِلُوا
    ʕuqilū
    f عُقِلْتِ
    ʕuqilti
    عُقِلَتْ
    ʕuqilat
    عُقِلَتَا
    ʕuqilatā
    عُقِلْتُنَّ
    ʕuqiltunna
    عُقِلْنَ
    ʕuqilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْقَلُ
    ʔuʕqalu
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    يُعْقَلُ
    yuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    يُعْقَلَانِ
    yuʕqalāni
    نُعْقَلُ
    nuʕqalu
    تُعْقَلُونَ
    tuʕqalūna
    يُعْقَلُونَ
    yuʕqalūna
    f تُعْقَلِينَ
    tuʕqalīna
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْقَلَ
    ʔuʕqala
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    يُعْقَلَ
    yuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلَ
    nuʕqala
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْقَلْ
    ʔuʕqal
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    يُعْقَلْ
    yuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلْ
    nuʕqal
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna

    Etymology 4.1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qa.la/

    Verb

    عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

    1. to hobble, to tie with the rope عِقَال (ʕiqāl)
    Conjugation
    Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقْل
    ʕaql
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاقِل
    ʕāqil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَعْقُول
    maʕqūl
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَلْتُ
    ʕaqaltu
    عَقَلْتَ
    ʕaqalta
    عَقَلَ
    ʕaqala
    عَقَلْتُمَا
    ʕaqaltumā
    عَقَلَا
    ʕaqalā
    عَقَلْنَا
    ʕaqalnā
    عَقَلْتُمْ
    ʕaqaltum
    عَقَلُوا
    ʕaqalū
    f عَقَلْتِ
    ʕaqalti
    عَقَلَتْ
    ʕaqalat
    عَقَلَتَا
    ʕaqalatā
    عَقَلْتُنَّ
    ʕaqaltunna
    عَقَلْنَ
    ʕaqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقِلُ
    ʔaʕqilu
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    يَعْقِلُ
    yaʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    يَعْقِلَانِ
    yaʕqilāni
    نَعْقِلُ
    naʕqilu
    تَعْقِلُونَ
    taʕqilūna
    يَعْقِلُونَ
    yaʕqilūna
    f تَعْقِلِينَ
    taʕqilīna
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقِلَ
    ʔaʕqila
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    يَعْقِلَ
    yaʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلَ
    naʕqila
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقِلْ
    ʔaʕqil
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    يَعْقِلْ
    yaʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلْ
    naʕqil
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقِلْ
    iʕqil
    اِعْقِلَا
    iʕqilā
    اِعْقِلُوا
    iʕqilū
    f اِعْقِلِي
    iʕqilī
    اِعْقِلْنَ
    iʕqilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُقِلْتُ
    ʕuqiltu
    عُقِلْتَ
    ʕuqilta
    عُقِلَ
    ʕuqila
    عُقِلْتُمَا
    ʕuqiltumā
    عُقِلَا
    ʕuqilā
    عُقِلْنَا
    ʕuqilnā
    عُقِلْتُمْ
    ʕuqiltum
    عُقِلُوا
    ʕuqilū
    f عُقِلْتِ
    ʕuqilti
    عُقِلَتْ
    ʕuqilat
    عُقِلَتَا
    ʕuqilatā
    عُقِلْتُنَّ
    ʕuqiltunna
    عُقِلْنَ
    ʕuqilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْقَلُ
    ʔuʕqalu
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    يُعْقَلُ
    yuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    يُعْقَلَانِ
    yuʕqalāni
    نُعْقَلُ
    nuʕqalu
    تُعْقَلُونَ
    tuʕqalūna
    يُعْقَلُونَ
    yuʕqalūna
    f تُعْقَلِينَ
    tuʕqalīna
    تُعْقَلُ
    tuʕqalu
    تُعْقَلَانِ
    tuʕqalāni
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْقَلَ
    ʔuʕqala
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    يُعْقَلَ
    yuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلَ
    nuʕqala
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلَ
    tuʕqala
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْقَلْ
    ʔuʕqal
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    يُعْقَلْ
    yuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    يُعْقَلَا
    yuʕqalā
    نُعْقَلْ
    nuʕqal
    تُعْقَلُوا
    tuʕqalū
    يُعْقَلُوا
    yuʕqalū
    f تُعْقَلِي
    tuʕqalī
    تُعْقَلْ
    tuʕqal
    تُعْقَلَا
    tuʕqalā
    تُعْقَلْنَ
    tuʕqalna
    يُعْقَلْنَ
    yuʕqalna

    Etymology 4.2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to hobble) (form I)

    Etymology 4.3

    Verb

    عَقِلَ • (ʕaqila) I (non-past يَعْقَلُ (yaʕqalu), verbal noun عَقَل (ʕaqal))

    1. to have a twisting in the hind leg
    Conjugation
    Conjugation of عَقِلَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun عَقَل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقَل
    ʕaqal
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    أَعْقَل
    ʔaʕqal
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقِلْتُ
    ʕaqiltu
    عَقِلْتَ
    ʕaqilta
    عَقِلَ
    ʕaqila
    عَقِلْتُمَا
    ʕaqiltumā
    عَقِلَا
    ʕaqilā
    عَقِلْنَا
    ʕaqilnā
    عَقِلْتُمْ
    ʕaqiltum
    عَقِلُوا
    ʕaqilū
    f عَقِلْتِ
    ʕaqilti
    عَقِلَتْ
    ʕaqilat
    عَقِلَتَا
    ʕaqilatā
    عَقِلْتُنَّ
    ʕaqiltunna
    عَقِلْنَ
    ʕaqilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقَلُ
    ʔaʕqalu
    تَعْقَلُ
    taʕqalu
    يَعْقَلُ
    yaʕqalu
    تَعْقَلَانِ
    taʕqalāni
    يَعْقَلَانِ
    yaʕqalāni
    نَعْقَلُ
    naʕqalu
    تَعْقَلُونَ
    taʕqalūna
    يَعْقَلُونَ
    yaʕqalūna
    f تَعْقَلِينَ
    taʕqalīna
    تَعْقَلُ
    taʕqalu
    تَعْقَلَانِ
    taʕqalāni
    تَعْقَلْنَ
    taʕqalna
    يَعْقَلْنَ
    yaʕqalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقَلَ
    ʔaʕqala
    تَعْقَلَ
    taʕqala
    يَعْقَلَ
    yaʕqala
    تَعْقَلَا
    taʕqalā
    يَعْقَلَا
    yaʕqalā
    نَعْقَلَ
    naʕqala
    تَعْقَلُوا
    taʕqalū
    يَعْقَلُوا
    yaʕqalū
    f تَعْقَلِي
    taʕqalī
    تَعْقَلَ
    taʕqala
    تَعْقَلَا
    taʕqalā
    تَعْقَلْنَ
    taʕqalna
    يَعْقَلْنَ
    yaʕqalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقَلْ
    ʔaʕqal
    تَعْقَلْ
    taʕqal
    يَعْقَلْ
    yaʕqal
    تَعْقَلَا
    taʕqalā
    يَعْقَلَا
    yaʕqalā
    نَعْقَلْ
    naʕqal
    تَعْقَلُوا
    taʕqalū
    يَعْقَلُوا
    yaʕqalū
    f تَعْقَلِي
    taʕqalī
    تَعْقَلْ
    taʕqal
    تَعْقَلَا
    taʕqalā
    تَعْقَلْنَ
    taʕqalna
    يَعْقَلْنَ
    yaʕqalna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقَلْ
    iʕqal
    اِعْقَلَا
    iʕqalā
    اِعْقَلُوا
    iʕqalū
    f اِعْقَلِي
    iʕqalī
    اِعْقَلْنَ
    iʕqalna

    Etymology 4.4

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.qal/

    Noun

    عَقَل • (ʕaqalm

    1. verbal noun of عَقِلَ (ʕaqila, to have a twisting in the hind leg) (form I)
    Declension
    Declension of noun عَقَل (ʕaqal)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقَل
    ʕaqal
    الْعَقَل
    al-ʕaqal
    عَقَل
    ʕaqal
    nominative عَقَلٌ
    ʕaqalun
    الْعَقَلُ
    al-ʕaqalu
    عَقَلُ
    ʕaqalu
    accusative عَقَلًا
    ʕaqalan
    الْعَقَلَ
    al-ʕaqala
    عَقَلَ
    ʕaqala
    genitive عَقَلٍ
    ʕaqalin
    الْعَقَلِ
    al-ʕaqali
    عَقَلِ
    ʕaqali

    Etymology 5.1

    Verb

    عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

    1. to pasture upon camelthorn (عَاقُول (ʕāqūl))
    Conjugation
    Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, no passive, verbal noun عَقْل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَقْل
    ʕaql
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَاقِل
    ʕāqil
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَقَلْتُ
    ʕaqaltu
    عَقَلْتَ
    ʕaqalta
    عَقَلَ
    ʕaqala
    عَقَلْتُمَا
    ʕaqaltumā
    عَقَلَا
    ʕaqalā
    عَقَلْنَا
    ʕaqalnā
    عَقَلْتُمْ
    ʕaqaltum
    عَقَلُوا
    ʕaqalū
    f عَقَلْتِ
    ʕaqalti
    عَقَلَتْ
    ʕaqalat
    عَقَلَتَا
    ʕaqalatā
    عَقَلْتُنَّ
    ʕaqaltunna
    عَقَلْنَ
    ʕaqalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْقِلُ
    ʔaʕqilu
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    يَعْقِلُ
    yaʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    يَعْقِلَانِ
    yaʕqilāni
    نَعْقِلُ
    naʕqilu
    تَعْقِلُونَ
    taʕqilūna
    يَعْقِلُونَ
    yaʕqilūna
    f تَعْقِلِينَ
    taʕqilīna
    تَعْقِلُ
    taʕqilu
    تَعْقِلَانِ
    taʕqilāni
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْقِلَ
    ʔaʕqila
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    يَعْقِلَ
    yaʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلَ
    naʕqila
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلَ
    taʕqila
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْقِلْ
    ʔaʕqil
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    يَعْقِلْ
    yaʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    يَعْقِلَا
    yaʕqilā
    نَعْقِلْ
    naʕqil
    تَعْقِلُوا
    taʕqilū
    يَعْقِلُوا
    yaʕqilū
    f تَعْقِلِي
    taʕqilī
    تَعْقِلْ
    taʕqil
    تَعْقِلَا
    taʕqilā
    تَعْقِلْنَ
    taʕqilna
    يَعْقِلْنَ
    yaʕqilna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْقِلْ
    iʕqil
    اِعْقِلَا
    iʕqilā
    اِعْقِلُوا
    iʕqilū
    f اِعْقِلِي
    iʕqilī
    اِعْقِلْنَ
    iʕqilna

    Etymology 5.2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to pasture upon camelthorn) (form I)

    Gojri

    Etymology

    Borrowed from Classical Persian عَقْل (aql), from Arabic عَقْل (ʕaql).

    Noun

    عَقَل ('aqalf

    1. intelligence, wisdom, sense

    Further reading

    • Dr Rafique Anjum (2018), Concise Gojri-Kashmiri-English Dictionary, New Delhi: Adam Publishers & Distributors, →ISBN, page 310.
    • Javaid Rahi (2015), “عَقلْ”, in گوجری ڈکشنری [Gojri Dictionary] (in Gojri), page 663, column 2.

    Gulf Arabic

    Root
    ع ق ل
    1 term

    Etymology 1

    Inherited from Arabic عَقْل (ʕaql)

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.ɡɪɫ/

    Noun

    عَقِل • (ʕagiḷm (before il- عَقْل (ʕagḷ), plural عقول (ʕgūḷ))

    1. mind, brain
    2. (figuratively) logic, reason
      الله بالعقل عرفناه
      We know God (exists) by logic and reason ((used to state that something is obvious)
      (literally, “God with the mind we knew him”)

    Etymology 2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕɪ.ɡəɫ/

    Verb

    عِقَل • (ʕigaḷ) (non-past يعقل (yaʕgiḷ, yʕagiḷ))

    1. to become reasonable, to mature mentally
      يكبر ويعقلyikbar u-yaʕgiḷHe'll become wise as/when he grows up (common saying)

    Hijazi Arabic

    Root
    ع ق ل
    3 terms

    Etymology 1

    From Arabic عَقْل (ʕaql).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕa.ɡil/, [ʕa.ɡɪl]

    Noun

    عقل • (ʕagilm (construct state عَقْل (ʕagl), plural عُقُول (ʕugūl))

    1. understanding, reason, wisdom, sound judgment
    2. mind
      Synonym: مُخّ (muḵḵ)

    Etymology 2

    From Arabic عَقَلَ (ʕaqala).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕi.ɡil/, [ʕɪ.ɡɪl]

    Verb

    عِقِل • (ʕigil) I (non-past يِعْقَل (yiʕgal))

    1. to mature
    2. to be reasonable
    Conjugation
    Conjugation of عقل
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m عقلت (ʕigilt) عقلت (ʕigilt) عقل (ʕigil) عقلنا (ʕigilna) عقلتوا (ʕigiltu) عقلوا (ʕiglu)
    f عقلتي (ʕigilti) عقلت (ʕiglat)
    non-past m أعقل (ʔaʕgal) تعقل (tiʕgal) يعقل (yiʕgal) نعقل (niʕgal) تعقلوا (tiʕgalu) يعقلوا (yiʕgalu)
    f تعقلي (tiʕgali) تعقل (tiʕgal)
    imperative m اعقل (aʕgal) اعقلوا (aʕgalu)
    f اعقلي (aʕgali)

    Etymology 3

    From Arabic عَقَّلَ (ʕaqqala).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaɡ.ɡal/

    Verb

    عَقَّل • (ʕaggal) II (non-past يِعَقِّل (yiʕaggil))

    1. to make reasonable
    Conjugation
    Conjugation of عقل
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m عقلت (ʕaggalt) عقلت (ʕaggalt) عقل (ʕaggal) عقلنا (ʕaggalna) عقلتوا (ʕaggaltu) عقلوا (ʕaggalu)
    f عقلتي (ʕaggalti) عقلت (ʕaggalat)
    non-past m أعقل (ʔaʕaggil) تعقل (tiʕaggil) يعقل (yiʕaggil) نعقل (niʕaggil) تعقلوا (tiʕaggilu) يعقلوا (yiʕaggilu)
    f تعقلي (tiʕaggili) تعقل (tiʕaggil)
    imperative m عقل (ʕaggil) عقلوا (ʕaggilu)
    f عقلي (ʕaggili)

    Khalaj

    Noun

    عَقِل (aqıl) (definite accusative عَقلؽ, plural عَقِللار)

    1. Arabic spelling of aqıl (intellect)

    Declension

    Declension of عقل
    singular plural
    nominative عقل عقللار
    genitive عقلؽݧ عقللارؽݧ
    dative عقلقا عقللارقا
    definite accusative عقلؽ عقللارؽ
    locative عقلچا عقللارچا
    ablative عقلدا عقللاردا
    instrumental عقللا عقللارلا
    equative عقلوارا عقللاروارا

    Moroccan Arabic

    Etymology

    Root
    ع ق ل
    1 term

    From Arabic عَقَلَ (ʕaqala).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕqal/

    Verb

    عقل • (ʕqal) I (non-past يعقل (yiʕqal))

    1. to remember

    Conjugation

    The template Template:ary-conj-fʕal-yifʕal does not use the parameter(s):
    1=ع
    4=ʕ
    5=q
    3=ل
    2=ق
    6=l
    Please see Module:checkparams for help with this warning.

    This verb needs an inflection-table template.

    Ottoman Turkish

    Etymology

    Borrowed from Arabic عَقْل (ʕaql, understanding, reason, mind).

    Noun

    عقل • (ʿakl) (definite accusative عقلی (ʿaklı), plural عقول (ʿukul))

    1. reason, intelligence, intellect
      Synonym: ذهن (zihn, zihin)
    2. wisdom, wiseness, sapience
      Synonym: حكمت (hikmet)
    3. judgment, discernment, discretion, common sense
      Synonyms: ادراك (idrak), اوص (us), هوش (huş)
    4. mind
      Synonyms: اوص (us), خاطر (hatır), ذهن (zihn, zihin)

    Derived terms

    • عقل آلمق (ʿakl almak, to grasp, comprehend)
    • عقل انسانی (ʿakl insanı, human mind)
    • عقل ایرمك (ʿakl ermek, to grasp, comprehend)
    • عقل بالغ (ʿakl-ı baliğ, adult person)
    • عقل دیشی (ʿakl dişi, wisdom tooth)
    • عقل طوتمق (ʿakl tutmak, to remember)
    • عقل كسمك (ʿakıl kesmek, to grasp, comprehend)
    • عقل نفسانی (ʿakl-ı nefsanî, instinct of self-preservation)
    • عقلدار (ʿakıldar, reasonable)
    • عقلسز (ʿakılsız, unreasonable)
    • عقللو (ʿakıllı, wise, prudent)
    • عقلی (ʿaklî, pertaining to the mind, mental)

    Descendants

    Further reading

    Persian

    Etymology

  • Borrowed from Arabic عَقْل (ʕaql).

    Pronunciation

     

    Readings
    Classical reading? aql
    Dari reading? aql
    Iranian reading? aġl
    Tajik reading? aql

    Noun

    عقل • (aql / aġl) (Tajik spelling ақл)

    1. mind, intellect, understanding, reason
    2. good sense, sound judgment
      • 1976, خسرو شاهانی, “عینک طبی”, in کور لعنتی:
        تو هم اگر عقل درستی داشتی، روزگارت بهتر از این بود.
        to ham agar aql-e dorost-i dâšti, ruzegâr-et behtar az in bud.
        If you had good sense, your life would be better off than this.

    Descendants

    Urdu

    Etymology

  • Borrowed from Classical Persian عَقْل ('aql), from Arabic عَقْل (ʕaql). First attested as Old Hindi अकलि (akali).

    Pronunciation

    Noun

    عَقْل • (‘aqlf (formal plural عُقُول ('uqūl), Hindi spelling अक़्ल)

    1. common sense
    2. understanding, wisdom
      Synonym: سَمَجھ (samajh)

    Further reading

    • Fallon, S. W. (1879), “عقل”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co., page 851
    • عقل”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
    • Platts, John T. (1884), “280”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
    • Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “عقل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co., page 437
    • عقل”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
    • John Shakespear (1834), “عقل”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3rd edition, London: J.L. Cox and Son, →OCLC, page 1224