عته

Arabic

Root
ع ت ه (ʕ t h)
1 term

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕa.ti.ha/

Verb

عَتِهَ • (ʕatiha) I (non-past يَعْتَهُ (yaʕtahu), verbal noun عَتَه (ʕatah) or عَتَاه (ʕatāh) or عَتَاهَة (ʕatāha))

  1. to be or become retarded, imbecilic, idiotic, demented

Conjugation

Conjugation of عَتِهَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal nouns عَتَه, عَتَاه, عَتَاهَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَتَه, عَتَاه, عَتَاهَة
ʕatah, ʕatāh, ʕatāha
active participle
اِسْم الْفَاعِل
?
?
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَتِهْتُ
ʕatihtu
عَتِهْتَ
ʕatihta
عَتِهَ
ʕatiha
عَتِهْتُمَا
ʕatihtumā
عَتِهَا
ʕatihā
عَتِهْنَا
ʕatihnā
عَتِهْتُمْ
ʕatihtum
عَتِهُوا
ʕatihū
f عَتِهْتِ
ʕatihti
عَتِهَتْ
ʕatihat
عَتِهَتَا
ʕatihatā
عَتِهْتُنَّ
ʕatihtunna
عَتِهْنَ
ʕatihna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعْتَهُ
ʔaʕtahu
تَعْتَهُ
taʕtahu
يَعْتَهُ
yaʕtahu
تَعْتَهَانِ
taʕtahāni
يَعْتَهَانِ
yaʕtahāni
نَعْتَهُ
naʕtahu
تَعْتَهُونَ
taʕtahūna
يَعْتَهُونَ
yaʕtahūna
f تَعْتَهِينَ
taʕtahīna
تَعْتَهُ
taʕtahu
تَعْتَهَانِ
taʕtahāni
تَعْتَهْنَ
taʕtahna
يَعْتَهْنَ
yaʕtahna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعْتَهَ
ʔaʕtaha
تَعْتَهَ
taʕtaha
يَعْتَهَ
yaʕtaha
تَعْتَهَا
taʕtahā
يَعْتَهَا
yaʕtahā
نَعْتَهَ
naʕtaha
تَعْتَهُوا
taʕtahū
يَعْتَهُوا
yaʕtahū
f تَعْتَهِي
taʕtahī
تَعْتَهَ
taʕtaha
تَعْتَهَا
taʕtahā
تَعْتَهْنَ
taʕtahna
يَعْتَهْنَ
yaʕtahna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعْتَهْ
ʔaʕtah
تَعْتَهْ
taʕtah
يَعْتَهْ
yaʕtah
تَعْتَهَا
taʕtahā
يَعْتَهَا
yaʕtahā
نَعْتَهْ
naʕtah
تَعْتَهُوا
taʕtahū
يَعْتَهُوا
yaʕtahū
f تَعْتَهِي
taʕtahī
تَعْتَهْ
taʕtah
تَعْتَهَا
taʕtahā
تَعْتَهْنَ
taʕtahna
يَعْتَهْنَ
yaʕtahna
imperative
الْأَمْر
m اِعْتَهْ
iʕtah
اِعْتَهَا
iʕtahā
اِعْتَهُوا
iʕtahū
f اِعْتَهِي
iʕtahī
اِعْتَهْنَ
iʕtahna