شیطانلق
Ottoman Turkish
Etymology
From شیطان (şeytan, “Satan, the Devil”) + ـلق (-lık, luk).
Noun
شیطانلق • (şeytanlık) (definite accusative شیطانلغی (şeytanlığı), uncountable)
- devilry, diabolism, devilishness, fiendishness, the state or quality of being fiendish or diabolical
- (figuratively) slyness, cunning, craftiness, wiliness, guile, the state or quality of being sly or wily
Descendants
- Turkish: şeytanlık
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886), “شیطان”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 166
- Çağbayır, Yaşar (2007), “şeytanlık”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4470
- Hindoglu, Artin (1838), “شیطانلق”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 293a
- Kélékian, Diran (1911), “شیطانلق”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 741
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Diabolismus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 379
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “شیطانلق”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2900
- Redhouse, James W. (1890), “شیطانلق”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1148